ماده 237 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده | '''ماده ۲۳۷ قانون امور حسبی''': در مواردی که برای اداء [[دین|دیون]] متوفی [[وصی]] معین شده‌است اثبات دین به طرفیت وصی و [[ورثه]] خواهد شد. | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
دین: به کسی | دین: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می‌یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی حقوق نوین (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=کیان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568804|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=1}}</ref> | ||
وصی: شخصی است که در ولایت بر مورد [[وصیت]]، نایب موصی می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=احوال شخصیه اهل سنت (طلاق، وصیت، ارث، حجر) در مذهب شافعی و حنفی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3043892|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=میرداداشی|نام۲=ولی اله|نام خانوادگی۲=علیزاده|نام۳=مهدی|نام خانوادگی۳=حسن‌زاده|چاپ=1}}</ref> | |||
ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می‌یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252640|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی ماده 237 قانون امور حسبی == | |||
در صورتی که وصی برای ادعای دیون متوفی تعیین شده باشد و شخصی مطابق ماده ۲۳۶ [[قانون امور حسبی]] مدعی طلبی از متوفی باشد باید دین را به طرفیت وصی و ورثه اثبات نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568840|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 237 قانون امور حسبی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# تعیین وصی برای ادای دیون متوفی ممکن است. | |||
# اثبات دین متوفی باید به طرفیت وصی صورت گیرد. | |||
# اثبات دین همچنین به طرفیت ورثه انجام می‌پذیرد. | |||
# وصی و ورثه هر دو طرف پرونده در موارد ادای دیون متوفی هستند. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۹: | ||
[[رده:ترکه]] | [[رده:ترکه]] | ||
[[رده:استیفای دین از ترکه]] | [[رده:استیفای دین از ترکه]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 1185}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۷
ماده ۲۳۷ قانون امور حسبی: در مواردی که برای اداء دیون متوفی وصی معین شده‌است اثبات دین به طرفیت وصی و ورثه خواهد شد.
توضیح واژگان
دین: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می‌یابد.[۱]
وصی: شخصی است که در ولایت بر مورد وصیت، نایب موصی می‌گردد.[۲]
ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می‌یابد.[۳]
نکات توضیحی ماده 237 قانون امور حسبی
در صورتی که وصی برای ادعای دیون متوفی تعیین شده باشد و شخصی مطابق ماده ۲۳۶ قانون امور حسبی مدعی طلبی از متوفی باشد باید دین را به طرفیت وصی و ورثه اثبات نماید.[۴]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 237 قانون امور حسبی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- تعیین وصی برای ادای دیون متوفی ممکن است.
- اثبات دین متوفی باید به طرفیت وصی صورت گیرد.
- اثبات دین همچنین به طرفیت ورثه انجام می‌پذیرد.
- وصی و ورثه هر دو طرف پرونده در موارد ادای دیون متوفی هستند.
منابع
- ↑ منصور اباذری فومشی. ترمینولوژی حقوق نوین (جلد دوم). چاپ 1. کیان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568804
- ↑ سیدمهدی میرداداشی، ولی اله علیزاده و مهدی حسن‌زاده. احوال شخصیه اهل سنت (طلاق، وصیت، ارث، حجر) در مذهب شافعی و حنفی. چاپ 1. خرسندی، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3043892
- ↑ حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4252640
- ↑ محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568840