ماده ۷۹ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۷۹ قانون آیین دادرسی کیفری:در جرائم قابل گذشت، شاکی می‌تواند تا قبل از صدور کیفرخواست درخواست ترک تعقیب کند. در این صورت، دادستان قرار ترک تعقیب صادر می‌کند. شاکی می‌تواند تعقیب مجدد متهم را فقط برای یک بار تا یک سال از تاریخ صدور قرار ترک تعقیب درخواست کند.

پیشینه

صدور قرار ترک تعقیب متهم از سوی دادستان، در آیین دادرسی کیفری مسبوق به سابقه نمی‌باشد. ممکن است گفته شود که تبصره ۱ ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۷۸ صدور چنین قراری را پیش‌بینی نموده بود اما باید گفت اولا قرار مذکور در آن تبصره، قرار ترک محاکمه بوده‌است. ثانیاً مقام صادرکننده این قرار قاضی دادگاه کیفری بوده‌است و نه مقام قضایی دادسرا. ثالثاً در زمان اجرای قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۷۸ دادسرایی وجود نداشت تا قادر به صدور چنین قراری باشد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

از این ماده می‌توان موقتی بودن انصراف شاکی، از حق او به درخواست تعقیب مجدد متهم را برداشت نمود. حقی که در صورت تمایل لزوماً باید ظرف یکسال از تاریخ صدور قرار اعمال گردد.گفتنی است که این قرار به عنوان جایگزین‌های تعقیب کیفری متهم، به منظور کاستن از پرونده‌های قضایی در محاکم، در جرایم کم‌اهمیت و جلوگیری از وارد شدن متهم در فرایند کیفری پیش‌بینی شده‌اند.

انتقادات

ایرادی که بر این ماده وارد است آن است که صدور قرار ترک تعقیب متهم را به درخواست شاکی منوط کرده‌است که این مورد با اصل قانونی بودن یا الزامی بودن تعقیب منافات دارد.

مواد مرتبط

• ماده ۸۰ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۸۱ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۸۲ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۸۴ قانون آیین دادرسی کیفری