ماده ۴۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
جز (added Category:رفرنس using HotCat) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
عده ای معتقدند ماده فوق در خصوص اخذ تأمین متناسب توسط مرجع تجدید نظر، موکول به محکومیت متهم در مرحله بدوی است و نمی‌توان از متهمی که در مرحله پیشین برائت حاصل نموده یا قرار منع یا موقوفی تعقیب در خصوص او صادر شده‌است مجدداً تأمین اخذ کرد. ۴۷۱۴۶۴۰ | عده ای معتقدند ماده فوق در خصوص اخذ تأمین متناسب توسط مرجع تجدید نظر، موکول به محکومیت متهم در مرحله بدوی است و نمی‌توان از متهمی که در مرحله پیشین برائت حاصل نموده یا قرار منع یا موقوفی تعقیب در خصوص او صادر شده‌است مجدداً تأمین اخذ کرد. ۴۷۱۴۶۴۰ | ||
[[رده:رفرنس]] | |||
نسخهٔ ۱۴ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۹
ماده ۴۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری:هرگاه از رأی صادره درخواست تجدیدنظر شود و از متهم تأمین اخذ نشده باشد یا قرار تأمین با جرم و ضرر و زیان مدعی خصوصی متناسب نباشد، دادگاه تجدیدنظر استان در صورت اقتضاء رأساً یا به درخواست دادستان، شاکی یا مدعی خصوصی یا متهم، تأمین متناسب اخذ می‌کند و این تصمیم قطعی است.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
عده ای معتقدند ماده فوق در خصوص اخذ تأمین متناسب توسط مرجع تجدید نظر، موکول به محکومیت متهم در مرحله بدوی است و نمی‌توان از متهمی که در مرحله پیشین برائت حاصل نموده یا قرار منع یا موقوفی تعقیب در خصوص او صادر شده‌است مجدداً تأمین اخذ کرد. ۴۷۱۴۶۴۰