ماده ۴۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه از رأی صادره درخواست تجدیدنظر شود و از متهم تأمین اخذ نشده باشد یا قرار تأمین با جرم و ضرر و زیان مدعی خصوصی متناسب نباشد، دادگاه تجدیدنظر استان در صورت اقتضاء رأساً یا به درخواست دادستان، شاکی یا مدعی خصوصی یا متهم، تأمین متناسب اخذ می‌کند و این تصمیم قطعی است.

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین ماده 456 قانون آیین دادرسی کیفری

عده ای معتقدند ماده فوق در خصوص اخذ تأمین متناسب توسط مرجع تجدیدنظر، موکول به محکومیت متهم در مرحله بدوی است و نمی‌توان از متهمی که در مرحله پیشین، برائت حاصل نموده یا قرار منع یا موقوفی تعقیب در خصوص او صادر شده‌است، مجدداً تأمین اخذ کرد.[۱]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 456 قانون آیین دادرسی کیفری

  1. در صورت درخواست تجدیدنظر از رأی صادره، امکان اخذ تأمین از متهم وجود دارد.
  2. اگر تأمین اولیه با جرم و ضرر و زیان مدعی خصوصی متناسب نباشد، دادگاه تجدیدنظر می‌تواند تأمین جدید تعیین کند.
  3. دادگاه تجدیدنظر استان می‌تواند به صورت خودجوش یا به درخواست هر یک از طرفین (دادستان، شاکی، مدعی خصوصی یا متهم) تأمین متناسب اخذ نماید.
  4. تصمیم دادگاه تجدیدنظر استان در مورد اخذ تأمین جدید قطعی است و قابل اعتراض نمی‌باشد.
  5. نقش دادگاه تجدیدنظر در تعیین تأمین مناسب برای تضمین حقوق طرفین.
  6. اهمیت تناسب تأمین با نوع جرم و میزان خسارت مدعی خصوصی.

رویه های قضایی

منابع

  1. ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4714640
برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۴۵۶_قانون_آیین_دادرسی_کیفری&oldid=439773»