ماده ۴۰۶ قانون تجارت

ماده 406 قانون تجارت:ضمان حال از قاعده فوق مستثنی است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اگر دین مدت دارباشد، ضمان نیز به تبع آن مدت دار تلقی می شود. اما بر اساس ماده فوق باید قائل به استثناء بوده و در فرضی که دین اصلی مدت دار باشد و تعهد به پرداخت نقی آن از سوی ضامن شده باشد، حتی در فرض نرسیدن سررسید دین اصلی نیز ضامن متعهد به پرداخت آن تلقی می شود.521304 لذا ضمان حال را باید از قاعده کلی مستثنی دانست و در دین عند المطالبه صرف مطالبه طلبکار ضامن مکلف به پرداخت است.2480896