حق ارتفاق

ارتفاق در لغت به معنای تکیه بر آرنج دست و بالش و در اصطلاح، به حقی که شخص، در ملک شخصی دیگر دارد، گویند.

معمولاً حق ارتفاق، به موجب قرارداد به وجود می‌آید و قرارداد حق ارتفاق، باید با رعایت مواد ۱۰ و ۱۹۰ قانون مدنی، تنظیم گردد. ممکن است حق ارتفاق، به حکم قانون یا بر اثر وضعیت طبیعی املاک به وجود آید. بدیهی است درمواردی که حق ارتفاق، به موجب اذن به وجود می‌آید؛ کیفیات حق مزبور نیز، باید تابع کیفیات اذن مالک ملک موردنظر باشد

اقسام

حق ارتفاق، به سه نوع ارضی، شخصی و تیولی قابل تقسیم است.

حق ارتفاق، ممکن است رایگان یا معوض باشد.

اماره حق ارتفاق

تصرف به عنوان حق ارتفاق را، باید دلیل وجود این حق دانست؛ زیرا فرض بر این است که متصرف در ملک دیگری، حق خود را به موجب قانون به دست آورده و کسی که مدعی خلاف این امر می‌باشد؛ باید برای اثبات صحت ادعای خود، دلیل بیاورد و تصرفی که دارای سابقه معلومی نیست را می‌توان اماره حق ارتفاق دانست.