ماده 120 قانون مدیریت خدمات کشوری

ماده ۱۲۰ قانون مدیریت خدمات کشوری: کارمندان رسمی در یکی از حالات ذیل قرار خواهند داشت:

الف ـ اشتغال در یکی از پستهای سازمانی.

ب - مرخصی استعلاجی، استحقاقی و بدون حقوق.

ج ـ آماده به خدمت به موجب ماده (۱۲۲) این قانون.

د ـ انتقال یا مأموریت به دستگاه‌های اجرائی دیگر یا مأموریت آموزشی برای طی دوره‌های آموزش کوتاه مدت یا کارآموزی.

هـ ـ انفصال موقت یا دائم یا اخراج به موجب احکام قطعی مراجع قضائی یا هیأتهای رسیدگی به تخلفات اداری یا احکام ماده (۹۱) این قانون.

و ـ استعفاء و بازخریدی به موجب احکام مذکور دراین قانون و قانون رسیدگی به تخلفات اداری.

ز ـ سایر حالات که در قانون رسیدگی به تخلفات اداری و سایر قوانین پیش‌بینی شده‌است.

فلسفه و مبانی نظری ماده

به استناد بند الف ماده 60 قانون برنامه پنجم توسعه، احکام مربوط به انتقال و مأموریت کارکنان رسمی و ثابت بین دستگاه ها قابل اجراست. انتقال با صدور حکم یا ابلاغ رسمی از سوی دستگاه مبدأ صورت می گیرد.

ضوابط عمومی حاکم بر انتقال کارمندان بدین منوال است که رابطه استخدامی کارمند منتقل شده با دستگاه مبدأ به اتمام می رسد و براساس مقررات استخدامی دستگاه مقصد از جمله حقوق و مزایا مناط عمل است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

حالات مصرح استخدام در قانون به، حالت اشتغال ، حالت مرخصی، حالت آماده به خدمت، حالت انتقال، حالت مأموریت ( دستگاه اجرایی دیگر یا آموزشی)، حالت انفصال موقت و دائم ، حالت اخراج و استعفا و حالت بازخریدی می باشد.