حالت اشتغال: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «'''حالت اشتغال''' <ref>ماده 120 قانون مدیریت خدمات کشوری</ref>، حالت عادی مستخدم اشتغال به خدمت، انجام وظایف و مسئولیت های معین شده مربوط به پست سازمانی توسط اوست که در مقابل آن حقوق و مزایا دریافت می کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اداری|ترجمه=|جلد=...» ایجاد کرد) |
جز (added Category:اصطلاحات قانون مدیریت خدمات کشوری using HotCat) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصطلاحات قانون مدیریت خدمات کشوری]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۴
حالت اشتغال [۱]، حالت عادی مستخدم اشتغال به خدمت، انجام وظایف و مسئولیت های معین شده مربوط به پست سازمانی توسط اوست که در مقابل آن حقوق و مزایا دریافت می کند.[۲]
منابع
- ↑ ماده 120 قانون مدیریت خدمات کشوری
- ↑ بیژن عباسی. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4585328