نقدی بر رأی عدم استماع درخواست ملاقات فرزند بالغ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
[[ماده 1169 قانون مدنی]] | |||
[[ماده 1174 قانون مدنی]] | |||
[[ماده 1178 قانون مدنی]] | |||
[[ماده 1210 قانون مدنی]] | |||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1401]] | [[رده:مقالات منتشر شده در سال 1401]] | ||
[[رده:مقالات نشریه نقد و تحلیل آراء قضایی]] | [[رده:مقالات نشریه نقد و تحلیل آراء قضایی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۵
نقدی بر رأی عدم استماع درخواست ملاقات فرزند بالغ نام مقاله ای از حسین داودی بیرق و مریم غنی زاده بافقی که در شماره دوم (زمستان1401) در نشریه نقد و تحلیل آراء قضایی منتشر شده است.
چکیده
رای پیش رو که موضوع نقد این مقاله است در راستای همان اندیشه متداولی است که در رویه بیشتر دادگاهها قرار گرفته است و در این روی‌کرد حقوق خانواده و اختلافات ناشی از آن چون سایر دعاوی مالی و غیر مالی تلقی شده است. این اندیشه تاکید دارد که برای دعوای ملاقات فرزند مشترک باید دید، فرزند مشترک بالغ است یا خیر، در فرض بلوغ دادگاه خود را فارغ از رسیدگی به دعوای ملاقات فرزند مشترک می‌داند، زیرا این دعوا را چون سایر دعاوی غیر مالی تلقی می‌کند و استماع دعوا را پس از بلوغ طفل نمی‌پذیرد و معتقد است فرزند مشترک بالغ حتی اگر دختری 9 ساله باشد خود باید در مورد ملاقات با والدینش تصمیم بگیرد، این اندیشه مورد نقد است؛ زیرا در واقع امر فرزندی که با یکی از والدین زندگی می‌کند، بیشتر از آن‌که در مورد زندگی شخصی‌اش تصمیم گیرنده باشد، تحت تاثیر افکار والدی است که با او زندگی می‌کند و عدم رسیدگی به درخواست والد دیگر هم فرزند و هم والد مذکور را از حقوق بنیادین خود محروم می‌سازد؛ بنابراین باید دادگاهها را در حل این معضل مکلف به ورود باشند و آن را لازمه حفظ حقوق کودک و والدین بدانند، این روی‌کرد با احادیث و دیدگاههای فقهی و همچنین اسناد حقوق بشری هم سو است.
کلیدواژه‌ها
- رویه قضایی
- دعوای ملاقات فرزند
- بلوغ
- حقوق کودک