نقش بیمة اجباری در جبران خسارت های زیست محیطی ناشی از آلودگی های نفتی: تفاوت میان نسخهها
(اصلاح نویسههای عربی، ابرابزار) |
(+ 2 categories; ± 3 categories using HotCat) |
||
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''نقش بیمة اجباری در جبران خسارتهای زیست محیطی ناشی از آلودگیهای نفتی''' نام مقاله ای از [[الهام امین زاده]] و [[ساناز یوسفی]] بودهاست که در دوره هشتم، شماره یک (تیر ۱۴۰۱) [[نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران]] منتشر شدهاست. | '''نقش بیمة اجباری در جبران خسارتهای زیست محیطی ناشی از آلودگیهای نفتی''' نام مقاله ای از [[الهام امین زاده]] و [[ساناز یوسفی]] بودهاست که در دوره هشتم، شماره یک (تیر ۱۴۰۱) [[نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران]] منتشر شدهاست. | ||
چکیده | == '''چکیده''' == | ||
منابع نفتی نعمتی خدادادی است که استخراج و صادرات آن برای توسعة اقتصادی کشورهای نفت خیز مؤثر است. اما در کنار آن، حفاظت از محیط زیست از تکالیف عمومی همة کشورهاست. در میان آلایندههایی که محیط دریایی را تحت تأثیر قرار میدهند، نفت و فرآوردههای نفتی دارای اهمیت است؛ چراکه مواد نفتی، حتی در مقادیر ناچیز، خسارتهای فراوانی را بر سازوکار دریایی و ساکنان آن محیط وارد میآورد که جبران آن با توجه به حجم بالای آلودگی به سادگی امکانپذیر نیست. در صنایع نفتی از مرحلة اکتشاف و حفاری تا توسعة میادین و پالایش و حملونقل نفت، خطر آلوده کردن محیط زیست وجود دارد و به این خاطر در اسناد متعدد بینالمللی و داخلی به موضوع کنترل آلودگیهای نفتی پرداخته شدهاست. در آلودگیهای نفتی شناخت مسئول دشوار و در فرض شناسایی نیز معمولاً جبران خسارتهای سنگین از توانایی وی خارج است. ازاین رو: اولاً، نظام مسئولیت مبتنی بر تقصیر مناسب این خطر فراگیر نیست و نظریة مسئولیت مطلق مناسب تر است؛ ثانیاً، تحصیل پوششهای بیمه ای روشی اجرایی برای تأمین هدف این نوع نظام مسئولیت است. | منابع نفتی نعمتی خدادادی است که استخراج و صادرات آن برای توسعة اقتصادی کشورهای نفت خیز مؤثر است. اما در کنار آن، حفاظت از محیط زیست از تکالیف عمومی همة کشورهاست. در میان آلایندههایی که محیط دریایی را تحت تأثیر قرار میدهند، نفت و فرآوردههای نفتی دارای اهمیت است؛ چراکه مواد نفتی، حتی در مقادیر ناچیز، خسارتهای فراوانی را بر سازوکار دریایی و ساکنان آن محیط وارد میآورد که جبران آن با توجه به حجم بالای آلودگی به سادگی امکانپذیر نیست. در صنایع نفتی از مرحلة اکتشاف و حفاری تا توسعة میادین و پالایش و حملونقل نفت، خطر آلوده کردن محیط زیست وجود دارد و به این خاطر در اسناد متعدد بینالمللی و داخلی به موضوع کنترل آلودگیهای نفتی پرداخته شدهاست. در آلودگیهای نفتی شناخت مسئول دشوار و در فرض شناسایی نیز معمولاً جبران خسارتهای سنگین از توانایی وی خارج است. ازاین رو: اولاً، نظام مسئولیت مبتنی بر تقصیر مناسب این خطر فراگیر نیست و نظریة مسئولیت مطلق مناسب تر است؛ ثانیاً، تحصیل پوششهای بیمه ای روشی اجرایی برای تأمین هدف این نوع نظام مسئولیت است. | ||
کلید واژه | == '''کلید واژه''' == | ||
* [[بیمه]] | |||
[[ | * [[آلودگی نفتی]] | ||
[[قانون حداکثر استفاده از توان مهندسی داخلی مصوب 1375]] | * [[مسئولیت مدنی]] | ||
== '''مواد مرتبط''' == | |||
* [[قانون حداکثر استفاده از توان مهندسی داخلی مصوب 1375]] | |||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1401]] | |||
[[رده:مقالات نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران]] | |||
[[رده:مقالات شماره یک نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران]] | |||
[[رده:مقالات الهام امین زاده]] | |||
[[رده:مقالات ساناز یوسفی]] | |||
[[رده:مقالات حقوق بین الملل]] | |||
[[رده:مقالات حقوق بیمه]] | |||
[[رده:مقالات حقوق مسئولیت مدنی]] | |||
[[رده:مقالات حقوق نفت]] | |||
[[رده:مقالات حقوق محیط زیست]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۱
نقش بیمة اجباری در جبران خسارتهای زیست محیطی ناشی از آلودگیهای نفتی نام مقاله ای از الهام امین زاده و ساناز یوسفی بودهاست که در دوره هشتم، شماره یک (تیر ۱۴۰۱) نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران منتشر شدهاست.
چکیده
منابع نفتی نعمتی خدادادی است که استخراج و صادرات آن برای توسعة اقتصادی کشورهای نفت خیز مؤثر است. اما در کنار آن، حفاظت از محیط زیست از تکالیف عمومی همة کشورهاست. در میان آلایندههایی که محیط دریایی را تحت تأثیر قرار میدهند، نفت و فرآوردههای نفتی دارای اهمیت است؛ چراکه مواد نفتی، حتی در مقادیر ناچیز، خسارتهای فراوانی را بر سازوکار دریایی و ساکنان آن محیط وارد میآورد که جبران آن با توجه به حجم بالای آلودگی به سادگی امکانپذیر نیست. در صنایع نفتی از مرحلة اکتشاف و حفاری تا توسعة میادین و پالایش و حملونقل نفت، خطر آلوده کردن محیط زیست وجود دارد و به این خاطر در اسناد متعدد بینالمللی و داخلی به موضوع کنترل آلودگیهای نفتی پرداخته شدهاست. در آلودگیهای نفتی شناخت مسئول دشوار و در فرض شناسایی نیز معمولاً جبران خسارتهای سنگین از توانایی وی خارج است. ازاین رو: اولاً، نظام مسئولیت مبتنی بر تقصیر مناسب این خطر فراگیر نیست و نظریة مسئولیت مطلق مناسب تر است؛ ثانیاً، تحصیل پوششهای بیمه ای روشی اجرایی برای تأمین هدف این نوع نظام مسئولیت است.