صلح به قصد فرار از دین: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''صلح به قصد فرار از دین''' صحیح نیست؛ به خصوص زمانی که مدیون، امیدی به تحصیل مال دیگری، جهت تأدیه دیون خود نداشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=رساله آموزشی (قسمت دوم) احکام معاملات|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=فقه روز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش د...» ایجاد کرد) |
جز (removed Category:عقد صلح; added Category:صلح using HotCat) |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''صلح به | '''صلح به منظور فرار از دین''' به دلیل [[نامشروع|غیر مشروع]] و فاسد بودن [[جهت معامله|جهت عقد]] و وجود [[قاعده لاضرر]] صحیح نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (رهن و صلح)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=541168|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
[[ماده ۲۱۸ مکرر قانون مدنی]] | * [[ماده ۲۱۸ قانون مدنی]] | ||
* [[ماده ۲۱۸ مکرر قانون مدنی]] | |||
* [[ماده ۷۵۴ قانون مدنی]] | |||
== در فقه == | |||
صلح به قصد فرار از دین صحیح نیست؛ به خصوص زمانی که [[مدیون]]، امیدی به تحصیل [[مال]] دیگری، جهت [[تأدیه]] [[دیون]] خود نداشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=رساله آموزشی (قسمت دوم) احکام معاملات|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=فقه روز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5022332|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدعلی|نام خانوادگی۱=خامنه ای|چاپ=5}}</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
[[معامله به قصد فرار از دین]] | * [[جهت معامله]] | ||
* [[صلح]] | |||
* [[صلح نامشروع]] | |||
* [[معامله به قصد فرار از دین]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:صلح]] | |||
[[رده:در شرایط اساسی برای صحت معامله]] | |||
[[رده:در جهت معامله]] | |||
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] | |||
[[رده:معامله به قصد فرار از دین]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۳۲
صلح به منظور فرار از دین به دلیل غیر مشروع و فاسد بودن جهت عقد و وجود قاعده لاضرر صحیح نمی‌باشد.[۱]
مواد مرتبط
در فقه
صلح به قصد فرار از دین صحیح نیست؛ به خصوص زمانی که مدیون، امیدی به تحصیل مال دیگری، جهت تأدیه دیون خود نداشته باشد.[۲]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. حقوق مدنی (رهن و صلح). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 541168
- ↑ آیت اله سیدعلی خامنه ای. رساله آموزشی (قسمت دوم) احکام معاملات. چاپ 5. فقه روز، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5022332