تراضی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۸

در حقوق ایران تشکیل قرارداد مستلزم ایجاب و قبول است. ایجاب و قبولی که رکن شکل‌گیری یک قرارداد است، تراضی نامیده می‌شود.^[۱]

↑ مجموعه مقالات همایش مالکیت ادبی-هنری و حقوق مرتبط. چاپ 1. پژوهشگاه فرهنگ هنر و علوم ارتباطات، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655204

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 در حقوق ایران تشکیل [[قرارداد]] مستلزم [[ایجاب]] و [[قبول]] است. ایجاب و قبولی که رکن شکل‌گیری یک قرارداد است، '''تراضی''' نامیده می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه مقالات همایش مالکیت ادبی-هنری و حقوق مرتبط|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=پژوهشگاه فرهنگ هنر و علوم ارتباطات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6655204|صفحه=|نام۱=پژوهشگاه فرهنگ هنر|علوم ارتباطات|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref>
+== رویه قضایی ==
+* [[نظریه شماره 7/1402/76 مورخ 1402/03/01 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اصرار محکوم له بر استرداد عین و بازداشت محکوم علیه در صورت اختفا مال]]
 == منابع ==
 {{پانویس}}
-[[رده:توافق اراده متعاقدین]]
+[[رده:ارکان تشکیل قرارداد]]
-[[رده:تشکیل قرارداد]]
-[[رده:ایجاب و قبول]]
 [[رده:ارکان عقد]]
-[[رده:اصطلاحات حقوقی]]
+[[رده:اصطلاحات قانون مدنی]]
+[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]]
+[[رده:عقد]]