نظریه شماره 7/1400/47 مورخ 1400/09/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعیین وضعیت املاک واقع در طرح های دولتی و شهرداری ها: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(نگارش چکیده + لینک های درون ویکی + مواد مرتبط)
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/47|شماره پرونده=1400-66-47 ع|تاریخ نظریه=1400/09/21|موضوع نظریه=[[قانون شهرداری]]|محور نظریه=[[تفکیک اراضی]]}}
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=۷/۱۴۰۰/۴۷|شماره پرونده=۱۴۰۰-۶۶-۴۷ ع|تاریخ نظریه=۱۴۰۰/۰۹/۲۱|موضوع نظریه=[[قانون شهرداری]]|محور نظریه=[[تفکیک اراضی]]}}


'''چکیده نظریه شماره 7/1400/47 مورخ 1400/09/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعیین وضعیت املاک واقع در طرح های دولتی و شهرداری ها:''' مقررات [[ماده واحده قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح های دولتی و شهرداری ها|تبصره ۴ قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح های دولتی و شهرداری ها مصوب ۱۳۶۷]] با مقررات [[ماده ۱۰۱ قانون شهرداری|تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری]] متفاوت است و هر یک در محل خود قابلیت اجرا دارند؛ قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح های دولتی و شهرداری ها مصوب ۱۳۶۷ ناظر بر تکلیف وزارتخانه ها، مؤسسات و دیگر مراجع مذکور به انجام معامله قطعی و انتقال [[سند رسمی|اسناد رسمی]] و پرداخت بها یا [[عوض]] اراضی و املاک شرعی و قانونی اشخاص برای اجرای طرح های عمومی یا عمرانی است و تبصره ۴ این ماده واحده ناظر بر وارد کردن اراضی مذکور به محدوده توسعه و عمران شهر و در جهت مقاصد فوق است، اما حکم مقرر در تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری ناظر بر افراز و تفکیک اراضی با مساحت بیش از پانصد متر مربع و دریافت درصدهای موضوع این تبصره از باقیمانده اراضی توسط شهرداری یا قیمت روز زمین طبق نظر کارشناس رسمی دادگستری در ازای ارزش افزوده ایجادشده از محل تفکیک برای مالک است.
'''چکیده نظریه شماره ۷/۱۴۰۰/۴۷ مورخ ۱۴۰۰/۰۹/۲۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه دربارهٔ تعیین وضعیت املاک واقع در طرح‌های دولتی و شهرداری‌ها:''' مقررات [[ماده واحده قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح‌های دولتی و شهرداری ها|تبصره ۴ قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح‌های دولتی و شهرداری‌ها مصوب ۱۳۶۷]] با مقررات [[ماده ۱۰۱ قانون شهرداری|تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری]] متفاوت است و هر یک در محل خود قابلیت اجرا دارند؛ قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح‌های دولتی و شهرداری‌ها مصوب ۱۳۶۷ ناظر بر تکلیف وزارتخانه‌ها، مؤسسات و دیگر مراجع مذکور به انجام معامله قطعی و انتقال [[سند رسمی|اسناد رسمی]] و پرداخت بها یا [[عوض]] اراضی و املاک شرعی و قانونی اشخاص برای اجرای طرح‌های عمومی یا عمرانی است و تبصره ۴ این ماده واحده ناظر بر وارد کردن اراضی مذکور به محدوده توسعه و عمران شهر و در جهت مقاصد فوق است، اما حکم مقرر در تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری ناظر بر افراز و تفکیک اراضی با مساحت بیش از پانصد متر مربع و دریافت درصدهای موضوع این تبصره از باقیمانده اراضی توسط شهرداری یا قیمت روز زمین طبق نظر کارشناس رسمی دادگستری در ازای ارزش افزوده ایجادشده از محل تفکیک برای مالک است.


'''استعلام''': با توجه به ماده ۱۰۱ قانون شهرداری (اصلاحی ۱۳۹۰):
== استعلام ==
با توجه به ماده ۱۰۱ قانون شهرداری (اصلاحی ۱۳۹۰):


۱- در تبصره ۴ قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح های دولتی و شهرداری ها مصوب ۱۳۶۷ آمده است که حداکثر تا ۲۰ درصد از اراضی مورد نظر به طور رایگان قابل دریافت است. آیا این تبصره با تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری (اصلاحی ۱۳۹۰) دایر بر اخذ نصاب های مقرر در این تبصره از مالکان [[نسخ]] شده است یا به قوت خود باقی است؟ به عبارت دیگر، آیا شهرداری برای تأمین اراضی مورد نیاز خود صرفا محدود به تبصره ۳ ماده ۱۰۱ یادشده است یا این که هم چنان از حقوق تبصره ۴ قانون صدرالذکر برخوردار است؟
۱- در تبصره ۴ قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح‌های دولتی و شهرداری‌ها مصوب ۱۳۶۷ آمده‌است که حداکثر تا ۲۰ درصد از اراضی مورد نظر به‌طور رایگان قابل دریافت است. آیا این تبصره با تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری (اصلاحی ۱۳۹۰) دایر بر اخذ نصاب‌های مقرر در این تبصره از مالکان [[نسخ]] شده‌است یا به قوت خود باقی است؟ به عبارت دیگر، آیا شهرداری برای تأمین اراضی مورد نیاز خود صرفاً محدود به تبصره ۳ ماده ۱۰۱ یادشده است یا این که هم چنان از حقوق تبصره ۴ قانون صدرالذکر برخوردار است؟


== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه ==
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه ==
مقررات تبصره ۴ قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح های دولتی و شهرداری ها مصوب ۱۳۶۷ با مقررات تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری (اصلاحی ۱۳۹۰) متفاوت بوده و هر یک در محل خود مجری است؛ زیرا قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح های دولتی و شهرداری ها مصوب ۱۳۶۷ ناظر بر تکلیف وزارتخانه ها، مؤسسات و دیگر مراجع مذکور در صدر ماده واحده به انجام معامله قطعی و انتقال اسناد رسمی و پرداخت بها یا عوض اراضی و املاک شرعی و قانونی اشخاص برای اجرای طرح های عمومی یا عمرانی است و تبصره ۴ این ماده واحده ناظر بر وارد کردن اراضی مذکور به محدوده توسعه و عمران شهر و در جهت مقاصد فوق است؛ در این صورت مراجع مذکور می توانند به جهت ارزش افزوده ناشی از ورود این اراضی به محدوده توسعه و عمران شهری، با رعایت شرایط موضوع این تبصره، حداکثر تا بیست درصد از اراضی را برای تأمین عوض اراضی واقع در طرح های موضوع این قانون و نیز اراضی عوض طرح های نوسازی و بهسازی شهری به طور رایگان دریافت کنند؛ این در حالی است که حکم مقرر در تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری (اصلاحی ۱۳۹۰) ناظر بر افراز و تفکیک اراضی با مساحت بیش از پانصد متر مربع و دریافت درصدهای موضوع این تبصره از باقیمانده اراضی توسط شهرداری یا قیمت روز زمین طبق نظر [[کارشناس رسمی دادگستری]] در ازای ارزش افزوده ایجادشده از محل تفکیک برای مالک و حسب مورد برای تأمین سرانه فضای عمومی و خدماتی یا تأمین اراضی مورد نیاز احداث شوارع و معابر عمومی شهر است.
مقررات تبصره ۴ قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح‌های دولتی و شهرداری‌ها مصوب ۱۳۶۷ با مقررات تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری (اصلاحی ۱۳۹۰) متفاوت بوده و هر یک در محل خود مجری است؛ زیرا قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح‌های دولتی و شهرداری‌ها مصوب ۱۳۶۷ ناظر بر تکلیف وزارتخانه‌ها، مؤسسات و دیگر مراجع مذکور در صدر ماده واحده به انجام معامله قطعی و انتقال اسناد رسمی و پرداخت بها یا عوض اراضی و املاک شرعی و قانونی اشخاص برای اجرای طرح‌های عمومی یا عمرانی است و تبصره ۴ این ماده واحده ناظر بر وارد کردن اراضی مذکور به محدوده توسعه و عمران شهر و در جهت مقاصد فوق است؛ در این صورت مراجع مذکور می‌توانند به جهت ارزش افزوده ناشی از ورود این اراضی به محدوده توسعه و عمران شهری، با رعایت شرایط موضوع این تبصره، حداکثر تا بیست درصد از اراضی را برای تأمین عوض اراضی واقع در طرح‌های موضوع این قانون و نیز اراضی عوض طرح‌های نوسازی و بهسازی شهری به‌طور رایگان دریافت کنند؛ این در حالی است که حکم مقرر در تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری (اصلاحی ۱۳۹۰) ناظر بر افراز و تفکیک اراضی با مساحت بیش از پانصد متر مربع و دریافت درصدهای موضوع این تبصره از باقیمانده اراضی توسط شهرداری یا قیمت روز زمین طبق نظر [[کارشناس رسمی دادگستری]] در ازای ارزش افزوده ایجادشده از محل تفکیک برای مالک و حسب مورد برای تأمین سرانه فضای عمومی و خدماتی یا تأمین اراضی مورد نیاز احداث شوارع و معابر عمومی شهر است.


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
 
* [[ماده واحده قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح‌های دولتی و شهرداری‌ها|تبصره ۴ قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح‌های دولتی و شهرداری‌ها مصوب ۱۳۶۷]]
* [[ماده واحده قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح های دولتی و شهرداری ها|تبصره ۴ قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح های دولتی و شهرداری ها مصوب ۱۳۶۷]]
* [[ماده ۱۰۱ قانون شهرداری|تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری (اصلاحی ۱۳۹۰)]]
* [[ماده ۱۰۱ قانون شهرداری|تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری (اصلاحی ۱۳۹۰)]]


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
* [[نسخ]]
* [[نسخ]]
* [[کارشناس رسمی دادگستری]]
* [[کارشناس رسمی دادگستری]]
خط ۲۲: خط ۲۱:
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۰]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۰]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (حقوقی)]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (قانون شهرداری)]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (قانون شهرداری)]]
[[رده:تفکیک اراضی]]
[[رده:تفکیک اراضی]]
[[رده:نظریه 1]]
[[رده:نظریه ۱]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (عمومی)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۶

نظریه مشورتی ۷/۱۴۰۰/۴۷
شماره نظریه۷/۱۴۰۰/۴۷
شماره پرونده۱۴۰۰-۶۶-۴۷ ع
تاریخ نظریه۱۴۰۰/۰۹/۲۱
موضوع نظریهقانون شهرداری
محور نظریهتفکیک اراضی

چکیده نظریه شماره ۷/۱۴۰۰/۴۷ مورخ ۱۴۰۰/۰۹/۲۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه دربارهٔ تعیین وضعیت املاک واقع در طرح‌های دولتی و شهرداری‌ها: مقررات تبصره ۴ قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح‌های دولتی و شهرداری‌ها مصوب ۱۳۶۷ با مقررات تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری متفاوت است و هر یک در محل خود قابلیت اجرا دارند؛ قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح‌های دولتی و شهرداری‌ها مصوب ۱۳۶۷ ناظر بر تکلیف وزارتخانه‌ها، مؤسسات و دیگر مراجع مذکور به انجام معامله قطعی و انتقال اسناد رسمی و پرداخت بها یا عوض اراضی و املاک شرعی و قانونی اشخاص برای اجرای طرح‌های عمومی یا عمرانی است و تبصره ۴ این ماده واحده ناظر بر وارد کردن اراضی مذکور به محدوده توسعه و عمران شهر و در جهت مقاصد فوق است، اما حکم مقرر در تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری ناظر بر افراز و تفکیک اراضی با مساحت بیش از پانصد متر مربع و دریافت درصدهای موضوع این تبصره از باقیمانده اراضی توسط شهرداری یا قیمت روز زمین طبق نظر کارشناس رسمی دادگستری در ازای ارزش افزوده ایجادشده از محل تفکیک برای مالک است.

استعلام

با توجه به ماده ۱۰۱ قانون شهرداری (اصلاحی ۱۳۹۰):

۱- در تبصره ۴ قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح‌های دولتی و شهرداری‌ها مصوب ۱۳۶۷ آمده‌است که حداکثر تا ۲۰ درصد از اراضی مورد نظر به‌طور رایگان قابل دریافت است. آیا این تبصره با تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری (اصلاحی ۱۳۹۰) دایر بر اخذ نصاب‌های مقرر در این تبصره از مالکان نسخ شده‌است یا به قوت خود باقی است؟ به عبارت دیگر، آیا شهرداری برای تأمین اراضی مورد نیاز خود صرفاً محدود به تبصره ۳ ماده ۱۰۱ یادشده است یا این که هم چنان از حقوق تبصره ۴ قانون صدرالذکر برخوردار است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مقررات تبصره ۴ قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح‌های دولتی و شهرداری‌ها مصوب ۱۳۶۷ با مقررات تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری (اصلاحی ۱۳۹۰) متفاوت بوده و هر یک در محل خود مجری است؛ زیرا قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح‌های دولتی و شهرداری‌ها مصوب ۱۳۶۷ ناظر بر تکلیف وزارتخانه‌ها، مؤسسات و دیگر مراجع مذکور در صدر ماده واحده به انجام معامله قطعی و انتقال اسناد رسمی و پرداخت بها یا عوض اراضی و املاک شرعی و قانونی اشخاص برای اجرای طرح‌های عمومی یا عمرانی است و تبصره ۴ این ماده واحده ناظر بر وارد کردن اراضی مذکور به محدوده توسعه و عمران شهر و در جهت مقاصد فوق است؛ در این صورت مراجع مذکور می‌توانند به جهت ارزش افزوده ناشی از ورود این اراضی به محدوده توسعه و عمران شهری، با رعایت شرایط موضوع این تبصره، حداکثر تا بیست درصد از اراضی را برای تأمین عوض اراضی واقع در طرح‌های موضوع این قانون و نیز اراضی عوض طرح‌های نوسازی و بهسازی شهری به‌طور رایگان دریافت کنند؛ این در حالی است که حکم مقرر در تبصره ۳ ماده ۱۰۱ قانون شهرداری (اصلاحی ۱۳۹۰) ناظر بر افراز و تفکیک اراضی با مساحت بیش از پانصد متر مربع و دریافت درصدهای موضوع این تبصره از باقیمانده اراضی توسط شهرداری یا قیمت روز زمین طبق نظر کارشناس رسمی دادگستری در ازای ارزش افزوده ایجادشده از محل تفکیک برای مالک و حسب مورد برای تأمین سرانه فضای عمومی و خدماتی یا تأمین اراضی مورد نیاز احداث شوارع و معابر عمومی شهر است.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته