اقرار ورشکسته: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:اصطلاحات حقوق مدنی using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] | [[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] | ||
[[رده:اصطلاحات حقوق مدنی]] | [[رده:اصطلاحات حقوق مدنی]] | ||
'''اقرار مفلس و ورشکسته''' نسبت به [[مال|اموال]] خود بر [[ضرر]] [[داین|دیان]] [[نفوذ|نافذ]] نیست،<ref>[[ماده ۱۲۶۴ قانون مدنی]]</ref> زیرا ممکن است با تبانی با برخی طلبکاران، [[اقرار]] را به سود آنان جاری ساخته؛ و بدین ترتیب سایر دیان، از [[حق]] خود محروم بمانند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اثبات و دلیل اثبات (جلد اول) (قواعد عمومی اثبات- اقرار و سند)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=264196|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=6}}</ref> اگر [[افلاس|مفلس]] یا [[ورشکستگی|ورشکسته]]، اقرار نماید به اینکه مالی که در [[ید]] اوست؛ متعلق به غیر است؛ این اقرار، به زیان خود او، نافذ بوده؛ ولی نسبت به طلبکاران اثری ندارد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=214364|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref> اقرار مفلس یا ورشکسته، نسبت به [[مقر له|مقرٌله]] نافذ بوده؛ ولی به ضرر طلبکاران، اعتباری ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد ششم) (در ادله اثبات دعوا، اقرار، اسناد، شهادت، امارات، قسم، اصول عملیه)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=کتابفروشی اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=272540|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=7}}</ref> | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۱۲۶۴ قانون مدنی]] | |||
* [[ماده ۱۲۶۵ قانون مدنی]] | |||
== در فقه == | |||
*در مقر، [[بلوغ]]، [[عقل]]، [[رشد]]، [[قصد]]، [[اختیار]]، و عدم افلاس [[شرطیت|شرط]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بایسته‌های ادله اثبات|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2452480|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=2}}</ref> | |||
*'''اقرار مفلس و ورشکسته'''، که حکم افلاس یا ورشکستگی آنان، توسط [[حاکم شرع]] صادر گردیده؛ نافذ است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اقرار مکتوب در امور حقوقی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1793100|صفحه=|نام۱=عصمت|نام خانوادگی۱=حیدری|چاپ=2}}</ref> | |||
*اقرار مفلس، نسبت به [[دیون]] قبل و بعد از افلاس وی، نافذ بوده؛ اما سبب [[شرکت مدنی|شریک]] شدن مقرٌله با [[غرما]] نمی‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=60264|صفحه=|نام۱=عبداله|نام خانوادگی۱=کیایی|چاپ=1}}</ref> | |||
== اقرار مدعی افلاس و ورشکستگی == | |||
اقرار [[مدعی]] افلاس و ورشکستگی در امور راجعه به اموال خود به ملاحظهٔ حفظ حقوق دیگران منشأ اثر نمی‌شود، تا افلاس یا عدم افلاس او معین گردد.<ref>[[ماده ۱۲۶۵ قانون مدنی]]</ref> اقرار چنین شخصی، به جهت تشخیص میزان دیون او، مؤثر نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=82804|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref> ممکن است اقرار مدعی افلاس یا ورشکستگی، پذیرفته گردد؛ اما تا زمانی که [[حکم]] افلاس یا ورشکستگی مقر صادر نگردیده؛ و اموال او بین [[غرما]] تقسیم نشده باشد؛ چیزی به مقرٌله تعلق نخواهد یافت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوی در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مرکز نشر دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=215624|صفحه=|نام۱=سیدمحسن|نام خانوادگی۱=صدرزاده افشار|چاپ=4}}</ref> | |||
اگر یکی از طلبکاران، علیه مدعی افلاس [[اقامه دعوی|اقامه دعوا]] نموده؛ و [[خوانده]] نیز، [[ادعا|ادعای]] طلبکار بودن [[خواهان]] را بپذیرد؛ چنین اقراری نافذ نیست؛ چون به حقوق سایر دیان، آسیب می‌زند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بایسته‌های آیین دادرسی مدنی (بر اساس قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1867340|صفحه=|نام۱=قدرت اله|نام خانوادگی۱=واحدی|چاپ=1}}</ref> | |||
==مقالات مرتبط== | |||
*[[استرداد مبیع در اثر افلاس مشتری در پرتو اصول موازنه]] | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[اقرار]] | |||
* [[ادله اثبات دعوی]] | |||
* [[ورشکستگی]] | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۹
اقرار مفلس و ورشکسته نسبت به اموال خود بر ضرر دیان نافذ نیست،[۱] زیرا ممکن است با تبانی با برخی طلبکاران، اقرار را به سود آنان جاری ساخته؛ و بدین ترتیب سایر دیان، از حق خود محروم بمانند.[۲] اگر مفلس یا ورشکسته، اقرار نماید به اینکه مالی که در ید اوست؛ متعلق به غیر است؛ این اقرار، به زیان خود او، نافذ بوده؛ ولی نسبت به طلبکاران اثری ندارد،[۳] اقرار مفلس یا ورشکسته، نسبت به مقرٌله نافذ بوده؛ ولی به ضرر طلبکاران، اعتباری ندارد.[۴]
مواد مرتبط
در فقه
- در مقر، بلوغ، عقل، رشد، قصد، اختیار، و عدم افلاس شرط است.[۵]
- اقرار مفلس و ورشکسته، که حکم افلاس یا ورشکستگی آنان، توسط حاکم شرع صادر گردیده؛ نافذ است.[۶]
- اقرار مفلس، نسبت به دیون قبل و بعد از افلاس وی، نافذ بوده؛ اما سبب شریک شدن مقرٌله با غرما نمی‌گردد.[۷]
اقرار مدعی افلاس و ورشکستگی
اقرار مدعی افلاس و ورشکستگی در امور راجعه به اموال خود به ملاحظهٔ حفظ حقوق دیگران منشأ اثر نمی‌شود، تا افلاس یا عدم افلاس او معین گردد.[۸] اقرار چنین شخصی، به جهت تشخیص میزان دیون او، مؤثر نیست.[۹] ممکن است اقرار مدعی افلاس یا ورشکستگی، پذیرفته گردد؛ اما تا زمانی که حکم افلاس یا ورشکستگی مقر صادر نگردیده؛ و اموال او بین غرما تقسیم نشده باشد؛ چیزی به مقرٌله تعلق نخواهد یافت.[۱۰]
اگر یکی از طلبکاران، علیه مدعی افلاس اقامه دعوا نموده؛ و خوانده نیز، ادعای طلبکار بودن خواهان را بپذیرد؛ چنین اقراری نافذ نیست؛ چون به حقوق سایر دیان، آسیب می‌زند.[۱۱]
مقالات مرتبط
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ ماده ۱۲۶۴ قانون مدنی
- ↑ ناصر کاتوزیان. اثبات و دلیل اثبات (جلد اول) (قواعد عمومی اثبات- اقرار و سند). چاپ 6. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 264196
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 214364
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد ششم) (در ادله اثبات دعوا، اقرار، اسناد، شهادت، امارات، قسم، اصول عملیه). چاپ 7. کتابفروشی اسلامی، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 272540
- ↑ بهرام بهرامی. بایسته‌های ادله اثبات. چاپ 2. نگاه بینه، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2452480
- ↑ عصمت حیدری. اقرار مکتوب در امور حقوقی. چاپ 2. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1793100
- ↑ عبداله کیایی. قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد دوم). چاپ 1. سمت، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 60264
- ↑ ماده ۱۲۶۵ قانون مدنی
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 82804
- ↑ سیدمحسن صدرزاده افشار. ادله اثبات دعوی در حقوق ایران. چاپ 4. مرکز نشر دانشگاهی، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 215624
- ↑ قدرت اله واحدی. بایسته‌های آیین دادرسی مدنی (بر اساس قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379). چاپ 1. میزان، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1867340