ماده 12 قانون بیمه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۷: خط ۷:


== مقالات مرتبط ==
== مقالات مرتبط ==
* [[قاعده جلوگیری از تقلب نسبت به قانون در حقوق داخلی]]
* [[حدود تعهد اطلاع رسانی پیش قراردادی در قوانین بیمه انگلستان و ایران]]
* [[حدود تعهد اطلاع رسانی پیش قراردادی در قوانین بیمه انگلستان و ایران]]
* [[بررسی جایگاه عدالت توزیعی در مسئولیت مدنی]]
* [[بررسی جایگاه عدالت توزیعی در مسئولیت مدنی]]
خط ۱۳: خط ۱۴:
* [[حسن نیت در انعقاد قرارداد در حقوق انگلیس و ایران]]
* [[حسن نیت در انعقاد قرارداد در حقوق انگلیس و ایران]]
* [[نقدی بر دیدگاه پذیرش اصل حسن ‌نیّت در انعقاد قرارداد در حقوق ایران]]
* [[نقدی بر دیدگاه پذیرش اصل حسن ‌نیّت در انعقاد قرارداد در حقوق ایران]]
* [[ابزار تنظیم بازار بیمه در ایران]]
* [[عدم تحقق تدلیس با سکوت و خودداری از بیان عیب هنگام معامله؛ مطالعه در فقه امامیه و حقوق مدنی ایران]]
* [[عدم تحقق تدلیس با سکوت و خودداری از بیان عیب هنگام معامله؛ مطالعه در فقه امامیه و حقوق مدنی ایران]]
{{مواد قانون بیمه}}
{{مواد قانون بیمه}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۲۷

ماده ۱۲ قانون بیمه مصوب ۱۳۱۶,۰۲,۰۷: هرگاه بیمه گذار عمدا از اظهار مطالبی خودداری کند یا عمدا اظهارات کاذبه بنماید و مطالب اظهار نشده یا اظهارات کاذبه طوری باشد که موضوع خطر را تغییر داده یا از اهمیت آن در نظر بیمه گر بکاهد عقد بیمه باطل خواهد بود حتی اگر مراتب مذکوره تاثیری در وقوع حادثه نداشته باشد در این صورت نه فقط وجوهی که بیمه گذار پرداخته است قابل استرداد نیست بلکه بیمه گر حق دارد اقساط بیمه را که تا آن تاریخ عقب افتاده است نیز از بیمه گذار مطالبه کند.

پایان نامه و رساله های مرتبط

مقالات مرتبط

رویه های قضایی