دیه دنده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[رده:رفرنس]]
[[رده:دیات]]
[[رده:دیات]]
[[رده:دیه مقدر اعضا]]
[[رده:دیه مقدر اعضا]]
[[رده:دیه دنده و ترقوه]]
[[رده:اصطلاحات حقوق جزا]]
[[رده:اصطلاحات قانون مجازات اسلامی]]
[[رده:دیه دنده]]
مواد [[ماده 653 قانون مجازات اسلامی (1392)|653]] و [[ماده ۶۵۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|654 قانون مجازات اسلامی (1392)]] در خصوص '''دیه دنده ها''' می باشد.
مقصود از «دنده ها»، دوازده جفت استخوان قوسی شکل و بلند و سازنده دیواره قفسه سینه مهره داران است<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ فقه (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3556704|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمود|نام خانوادگی۱=هاشمی شاهرودی|چاپ=1}}</ref>  که در زنان و مردان قرار گرفته اند و محل آنان به گونه ای است که از جلو به استخوان جناق و از عقب به ستون فقرات متصل می باشند، برخی از این دنده ها، قلب فرد را احاطه نموده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=837144|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref>
== دیه شکستن دنده ها ==
=== در قانون ===
دیه شکستن هر یک از دنده ها در ماده ۶۵۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)، مشخص شده است، این ماده، از جمله موادی است که در آن، [[دیه شکستگی عضو|دیه شکستگی یک عضو]] به طور خاص مشخص شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2361224|صفحه=|نام۱=اصغر|نام خانوادگی۱=احمدی موحد|چاپ=3}}</ref> بر اساس ماده فوق، دیه دنده های مجاور قلب، بیشتر از سایر دنده ها است، عده ای، علت این افزایش مبلغ دیه را اهمیت این دنده ها در حفاظت از قلب دانسته اند، به همین دلیل، گروهی بر این باورند که در فرضی که قلب شخصی در سمت راست بدن او باشد، حکم ماده فوق را باید نسبت به دنده های سمت راست وی اعمال کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادستان و میثاق عدالت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1426028|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=حجتی|نام۲=مجتبی|نام خانوادگی۲=باری|چاپ=1}}</ref> برخی از حقوقدانان تاکید کرده اند که دیه شکستن هر دنده را باید مطابق ماده فوق تعیین نمود نه خمس دیه آن.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=714092|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref>
===در فقه===
مستند فقهی این حکم را روایتی از حضرت علی (ع) دانسته اند،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=714080|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref>  همچنین مستند این حکم را کتاب ظریف دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترجمه مباحث حقوقی شرح لمعه|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2175200|صفحه=|نام۱=اسداله|نام خانوادگی۱=لطفی|چاپ=4}}</ref>
برخی از فقها بیان داشته اند که شکستن استخوان دنده کنار قلب، دیه ای معادل بیست و پنج دینار <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=متون فقه (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2500556|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمید|نام خانوادگی۲=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref>  و مو برداشتن آن، دیه ای معادل دوازده و نیم دینار دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله  سیدحسین بروجردی (جلد سی و یکم) (قصاص و دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فرهنگ سبز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2357896|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=اسماعیل تبار|نام۲=سیداحمدرضا|نام خانوادگی۲=حسینی|نام۳=مهدی|نام خانوادگی۳=حسینیان قمی|چاپ=1}}</ref>  دیه سایر دنده ها را که اطراف بازو باشد<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فقه استدلالی (ترجمه تحریر الروضه فی شرح اللمعه)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=طه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4062924|صفحه=|نام۱=سیدمهدی (ترجمه)|نام خانوادگی۱=دادمرزی|چاپ=23}}</ref>  را ده دینار دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه حق دفتر سوم مهر و آذر 1364|ترجمه=|جلد=|سال=1364|ناشر=شرکت سهامی روزنامه رسمی ایران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1373152|صفحه=|نام۱=دادگستری جمهوری اسلامی ایران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>  همچنین دیه کوبیدن دنده های مجاور قلب را برخی دوازده و نیم دینار و دیه جابجایی آن ها را هفت و نیم دینار دانسته اند،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ فقه (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3556716|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمود|نام خانوادگی۱=هاشمی شاهرودی|چاپ=1}}</ref>
اما در خصوص حکم ماده فوق، دو نظر مخالف نیز از سوی فقها مطرح شده است:1- دیه هر دنده، ولو دنده های مجاور قلب، معادل دو دیه است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>  2-دیه تمام دنده ها بیست و پنج دینار است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ فقه (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3556728|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمود|نام خانوادگی۱=هاشمی شاهرودی|چاپ=1}}</ref>
===در رویه قضایی===
به موجب نظر [[دیوان عالی کشور]] در رای شماره 4/496/70، میزان دیه دو دنده در سمت چپ، 50 درهم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=علل نقض آرای در شعب دیوانعالی کشور (امور کیفری)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=847904|صفحه=|نام۱=یداله|نام خانوادگی۱=بازگیر|چاپ=1}}</ref>
== دیه موضحه دنده ها ==
[[جراحت|زخم]] «[[موضحه]]» عبارت از زخمی است که موجب دیده شدن سفیدی استخوان شود، [[دیه جراحات|دیه این زخم]]، یک چهارم شکستن دیه شکستن آن عضو است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=متون فقه (قسمت چهارم) (دادرسی در ترجمه لمعه) (قضا، شهادت، حدود، قصاص و دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=اندیشه های حقوقی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4101092|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=صدری|چاپ=1}}</ref>
=== در قانون ===
ماده ۶۵۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)، در خصوص دیه موضحه هر یک از دنده ها می باشد.
== دیه ترک خوردن دنده ها ==
=== در قانون ===
حکم دیه ترک خوردن هر یک از دنده ها نیز در ماده 654 قانون مجازات اسلامی، پیش بینی شده است.
===در فقه===
برخی از فقها معتقدند اگر استخوان دو طرف سینه به موجب کوبیده شدن آن کج یا خمیده شود، موجب نصف دیه و در فرضی که فقط یک طرف استخوان خمیده شود، یک چهارم دیه ثابت می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ فقه (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مؤسسه دایرةالمعارف اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3362004|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمود|نام خانوادگی۱=هاشمی شاهرودی|چاپ=1}}</ref>
===در رویه قضایی===
بر اساس رأی صادره از شعبه شانزده دیوان عالی کشور در تاریخ 69/9/7، دیه ترک خوردن دنده سمت چپ معادل چهار دینار است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در آیینه آرای دیوانعالی کشور (قسمت سوم) (قصاص عضو و دیه اعضا)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2817624|صفحه=|نام۱=یداله|نام خانوادگی۱=بازگیر|چاپ=2}}</ref>
==منابع==
{{پانویس}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۸

مواد 653 و 654 قانون مجازات اسلامی (1392) در خصوص دیه دنده ها می باشد.

مقصود از «دنده ها»، دوازده جفت استخوان قوسی شکل و بلند و سازنده دیواره قفسه سینه مهره داران است[۱] که در زنان و مردان قرار گرفته اند و محل آنان به گونه ای است که از جلو به استخوان جناق و از عقب به ستون فقرات متصل می باشند، برخی از این دنده ها، قلب فرد را احاطه نموده اند.[۲]

دیه شکستن دنده ها

در قانون

دیه شکستن هر یک از دنده ها در ماده ۶۵۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)، مشخص شده است، این ماده، از جمله موادی است که در آن، دیه شکستگی یک عضو به طور خاص مشخص شده است.[۳] بر اساس ماده فوق، دیه دنده های مجاور قلب، بیشتر از سایر دنده ها است، عده ای، علت این افزایش مبلغ دیه را اهمیت این دنده ها در حفاظت از قلب دانسته اند، به همین دلیل، گروهی بر این باورند که در فرضی که قلب شخصی در سمت راست بدن او باشد، حکم ماده فوق را باید نسبت به دنده های سمت راست وی اعمال کرد.[۴] برخی از حقوقدانان تاکید کرده اند که دیه شکستن هر دنده را باید مطابق ماده فوق تعیین نمود نه خمس دیه آن.[۵]

در فقه

مستند فقهی این حکم را روایتی از حضرت علی (ع) دانسته اند،[۶] همچنین مستند این حکم را کتاب ظریف دانسته اند.[۷]

برخی از فقها بیان داشته اند که شکستن استخوان دنده کنار قلب، دیه ای معادل بیست و پنج دینار [۸] و مو برداشتن آن، دیه ای معادل دوازده و نیم دینار دارد.[۹] دیه سایر دنده ها را که اطراف بازو باشد[۱۰] را ده دینار دانسته اند.[۱۱] همچنین دیه کوبیدن دنده های مجاور قلب را برخی دوازده و نیم دینار و دیه جابجایی آن ها را هفت و نیم دینار دانسته اند،[۱۲]

اما در خصوص حکم ماده فوق، دو نظر مخالف نیز از سوی فقها مطرح شده است:1- دیه هر دنده، ولو دنده های مجاور قلب، معادل دو دیه است. [۱۳] 2-دیه تمام دنده ها بیست و پنج دینار است.[۱۴]

در رویه قضایی

به موجب نظر دیوان عالی کشور در رای شماره 4/496/70، میزان دیه دو دنده در سمت چپ، 50 درهم است.[۱۵]

دیه موضحه دنده ها

زخم «موضحه» عبارت از زخمی است که موجب دیده شدن سفیدی استخوان شود، دیه این زخم، یک چهارم شکستن دیه شکستن آن عضو است.[۱۶]

در قانون

ماده ۶۵۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)، در خصوص دیه موضحه هر یک از دنده ها می باشد.

دیه ترک خوردن دنده ها

در قانون

حکم دیه ترک خوردن هر یک از دنده ها نیز در ماده 654 قانون مجازات اسلامی، پیش بینی شده است.

در فقه

برخی از فقها معتقدند اگر استخوان دو طرف سینه به موجب کوبیده شدن آن کج یا خمیده شود، موجب نصف دیه و در فرضی که فقط یک طرف استخوان خمیده شود، یک چهارم دیه ثابت می شود.[۱۷]

در رویه قضایی

بر اساس رأی صادره از شعبه شانزده دیوان عالی کشور در تاریخ 69/9/7، دیه ترک خوردن دنده سمت چپ معادل چهار دینار است.[۱۸]

منابع

  1. آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. فرهنگ فقه (جلد سوم). چاپ 1. مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3556704
  2. ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 837144
  3. اصغر احمدی موحد. اجرای احکام کیفری. چاپ 3. میزان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2361224
  4. سیدمهدی حجتی و مجتبی باری. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. دادستان و میثاق عدالت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1426028
  5. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 714092
  6. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 714080
  7. اسداله لطفی. ترجمه مباحث حقوقی شرح لمعه. چاپ 4. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2175200
  8. عباس زراعت و حمید مسجدسرایی. متون فقه (جلد چهارم). چاپ 1. خط سوم، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2500556
  9. احمد اسماعیل تبار، سیداحمدرضا حسینی و مهدی حسینیان قمی. منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد سی و یکم) (قصاص و دیات). چاپ 1. فرهنگ سبز، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2357896
  10. سیدمهدی (ترجمه) دادمرزی. فقه استدلالی (ترجمه تحریر الروضه فی شرح اللمعه). چاپ 23. طه، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4062924
  11. فصلنامه حق دفتر سوم مهر و آذر 1364. شرکت سهامی روزنامه رسمی ایران، 1364.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1373152
  12. آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. فرهنگ فقه (جلد سوم). چاپ 1. مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3556716
  13. . 
  14. آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. فرهنگ فقه (جلد سوم). چاپ 1. مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3556728
  15. یداله بازگیر. علل نقض آرای در شعب دیوانعالی کشور (امور کیفری). چاپ 1. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 847904
  16. سیدمحمد صدری. متون فقه (قسمت چهارم) (دادرسی در ترجمه لمعه) (قضا، شهادت، حدود، قصاص و دیات). چاپ 1. اندیشه های حقوقی، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4101092
  17. آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. فرهنگ فقه (جلد چهارم). چاپ 1. مؤسسه دایرةالمعارف اسلامی، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3362004
  18. یداله بازگیر. قانون مجازات اسلامی در آیینه آرای دیوانعالی کشور (قسمت سوم) (قصاص عضو و دیه اعضا). چاپ 2. جنگل، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2817624