ماده ۵۹۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
فلج کردن بینی، موجب دو سوم [[دیه کامل]] و از بین بردن بینی فلج، موجب یک سوم دیه کامل است. | '''ماده ۵۹۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)''': فلج کردن بینی، موجب دو سوم [[دیه کامل]] و از بین بردن بینی فلج، موجب یک سوم دیه کامل است. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۵۹۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۵۹۶ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
در خصوص فلج شدن بینی که مشمول ماده فوق شود، گروهی از حقوقدانان معتقد به لزوم احراز شرایطی هستند:1- قدرت بویایی بینی فلج همچنان باقی مانده باشد. 2- بینی در مقابل هرگونه ضربه ای فاقد حساسیت باشد.3- بینی فاسد نشده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=712332|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | |||
== نکات توضیحی | == نکات توضیحی == | ||
در | گروهی معتقدند در حکم ماده فوق، خلافی آورده نشده است و باید این حکم را همانند [[دیه فلج کردن عضو|فلج شدن]] تمامی اعضاء بدن تفسیر نمود که موجب دو ثلث [[دیه]] کامل است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در آیینه آرای دیوانعالی کشور (قسمت سوم) (قصاص عضو و دیه اعضا)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2816964|صفحه=|نام۱=یداله|نام خانوادگی۱=بازگیر|چاپ=2}}</ref> | ||
== مطالعات فقهی == | == مطالعات فقهی == | ||
=== مستندات فقهی === | === مستندات فقهی === | ||
مستند شرعی این ماده را روایتی از امام باقر (ع) دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان= | مستند شرعی این ماده را روایتی از امام باقر (ع) دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=712328|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | ||
=== سوابق فقهی === | === سوابق فقهی === | ||
فلج شدن بینی مورد پیش بینی فقها قرار گرفته است، منتها مقصود آن ها از شلل، از میان رفتن قوه بویایی نمی باشد، چرا که این امر موجب دیه کامل است، بلکه مقصود همان سست شدن، افتادن و خشک شدن بینی دارای حس بویایی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>برخی از [[فقهای امامیه]] بیان کرده اند که [[جنایت]] موجب فلج شدن بینی، دو ثلث [[دیه بینی]] سالم را موجب می شود و قطع کردن این بینی فلج از سوی دیگری، موجب یک سوم دیه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>[[فقهای عامه]] بر این باورند که برای فلج کردن بینی باید قائل به [[ارش]] بود نه [[دیه مقدر]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>همچنین در فرض قطع کردن بینی فلج، باید دیه کامل آن پرداخته شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref> | فلج شدن بینی مورد پیش بینی فقها قرار گرفته است، منتها مقصود آن ها از شلل، از میان رفتن قوه بویایی نمی باشد، چرا که این امر موجب دیه کامل است، بلکه مقصود همان سست شدن، افتادن و خشک شدن بینی دارای حس بویایی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد فقه دیات (مطالعه تطبیقی در مذاهب اسلامی)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4678744|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=حاجی ده آبادی|چاپ=1}}</ref> برخی از [[فقهای امامیه]] بیان کرده اند که [[جنایت]] موجب فلج شدن بینی، دو ثلث [[دیه بینی]] سالم را موجب می شود و قطع کردن این بینی فلج از سوی دیگری، موجب یک سوم دیه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4179744|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> [[فقهای عامه]] بر این باورند که برای فلج کردن بینی باید قائل به [[ارش]] بود نه [[دیه مقدر]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=متون فقه (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2500276|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمید|نام خانوادگی۲=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref> همچنین در فرض قطع کردن بینی فلج، باید دیه کامل آن پرداخته شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=836324|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون مجازات اسلامی}} | |||
[[رده:دیات]] | [[رده:دیات]] | ||
[[رده:دیه مقدر اعضا]] | [[رده:دیه مقدر اعضا]] | ||
[[رده:دیه بینی]] | [[رده:دیه بینی]] | ||
[[رده:دیه فلج | [[رده:دیه فلج کردن عضو]] | ||
[[رده:دیه از بین | [[رده:مواد قانون مجازات اسلامی]] | ||
[[رده:دیه از بین بردن عضو فلج]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۵
ماده ۵۹۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): فلج کردن بینی، موجب دو سوم دیه کامل و از بین بردن بینی فلج، موجب یک سوم دیه کامل است.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در خصوص فلج شدن بینی که مشمول ماده فوق شود، گروهی از حقوقدانان معتقد به لزوم احراز شرایطی هستند:1- قدرت بویایی بینی فلج همچنان باقی مانده باشد. 2- بینی در مقابل هرگونه ضربه ای فاقد حساسیت باشد.3- بینی فاسد نشده باشد.[۱]
نکات توضیحی
گروهی معتقدند در حکم ماده فوق، خلافی آورده نشده است و باید این حکم را همانند فلج شدن تمامی اعضاء بدن تفسیر نمود که موجب دو ثلث دیه کامل است.[۲]
مطالعات فقهی
مستندات فقهی
مستند شرعی این ماده را روایتی از امام باقر (ع) دانسته اند.[۳]
سوابق فقهی
فلج شدن بینی مورد پیش بینی فقها قرار گرفته است، منتها مقصود آن ها از شلل، از میان رفتن قوه بویایی نمی باشد، چرا که این امر موجب دیه کامل است، بلکه مقصود همان سست شدن، افتادن و خشک شدن بینی دارای حس بویایی است.[۴] برخی از فقهای امامیه بیان کرده اند که جنایت موجب فلج شدن بینی، دو ثلث دیه بینی سالم را موجب می شود و قطع کردن این بینی فلج از سوی دیگری، موجب یک سوم دیه است.[۵] فقهای عامه بر این باورند که برای فلج کردن بینی باید قائل به ارش بود نه دیه مقدر.[۶] همچنین در فرض قطع کردن بینی فلج، باید دیه کامل آن پرداخته شود.[۷]
منابع
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 712332
- ↑ یداله بازگیر. قانون مجازات اسلامی در آیینه آرای دیوانعالی کشور (قسمت سوم) (قصاص عضو و دیه اعضا). چاپ 2. جنگل، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2816964
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 712328
- ↑ احمد حاجی ده آبادی. قواعد فقه دیات (مطالعه تطبیقی در مذاهب اسلامی). چاپ 1. پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4678744
- ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4179744
- ↑ عباس زراعت و حمید مسجدسرایی. متون فقه (جلد چهارم). چاپ 1. خط سوم، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2500276
- ↑ ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 836324