ماده 23 قانون مدیریت خدمات کشوری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «'''ماده 23 قانون مدیریت خدمات کشوری:''' ايجاد و اداره هرگونه مهمانسرا ، زائرسرا ، مجتمع مسكوني ، رفاهي ، واحدهاي درماني و آموزشي ، فضاهاي ورزشي ، تفريحي و نظاير آن توسط دستگاههاي اجرائي ممنوع مي باشد . '''تبصره 1 ـ''' دستگاههايي كه براساس وظايف قانون...» ایجاد کرد) |
(←منابع) |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده | '''ماده ۲۳ قانون مدیریت خدمات کشوری:''' ایجاد و اداره هرگونه مهمانسرا، زائرسرا، مجتمع مسکونی، رفاهی، واحدهای درمانی و آموزشی، فضاهای ورزشی، تفریحی و نظایر آن توسط دستگاههای اجرائی ممنوع میباشد. | ||
'''تبصره | '''تبصره ۱ ـ''' دستگاههایی که براساس وظایف قانونی خود برای ارائه خدمات به مردم عهدهدار انجام برخی از امور فوق میباشند با رعایت احکام این فصل از حکم این ماده مستثنی میباشند. | ||
'''تبصره | '''تبصره ۲ ـ''' مناطق محروم کشور تا زمانی که از نظر نیروی انسانی کارشناس و متخصص توسعه نیافتهاند با تصویب هیئت وزیران از حکم این ماده مستثنی میباشند. | ||
[[ماده 22 قانون مدیریت خدمات کشوری|مشاهده ماده قبلی]] | |||
[[ماده 24 قانون مدیریت خدمات کشوری|مشاهده ماده بعدی]] | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
این ممنوعیت ها را به اعتباری می توان هدایت دستگاه های اجرایی به سوی تقویت و حمایت عملی از بخش غیردولتی دانست که در صورت ممنوعیت برای خود دستگاه های اجرایی باعث رفع نیاز ار طریق رجوع به بخش های غیردولتی می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرحی بر قانون مدیریت خدمات کشوری|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=شورا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6321500|صفحه=|نام۱=سیدصدرالدین|نام خانوادگی۱=صدری نوش آبادی|چاپ=3}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
{{مواد قانون مدیریت خدمات کشوری}} | |||
[[رده:مواد قانون مدیریت خدمات کشوری]] |
نسخهٔ کنونی تا ۶ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۵
ماده ۲۳ قانون مدیریت خدمات کشوری: ایجاد و اداره هرگونه مهمانسرا، زائرسرا، مجتمع مسکونی، رفاهی، واحدهای درمانی و آموزشی، فضاهای ورزشی، تفریحی و نظایر آن توسط دستگاههای اجرائی ممنوع میباشد.
تبصره ۱ ـ دستگاههایی که براساس وظایف قانونی خود برای ارائه خدمات به مردم عهدهدار انجام برخی از امور فوق میباشند با رعایت احکام این فصل از حکم این ماده مستثنی میباشند.
تبصره ۲ ـ مناطق محروم کشور تا زمانی که از نظر نیروی انسانی کارشناس و متخصص توسعه نیافتهاند با تصویب هیئت وزیران از حکم این ماده مستثنی میباشند.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ممنوعیت ها را به اعتباری می توان هدایت دستگاه های اجرایی به سوی تقویت و حمایت عملی از بخش غیردولتی دانست که در صورت ممنوعیت برای خود دستگاه های اجرایی باعث رفع نیاز ار طریق رجوع به بخش های غیردولتی می شود.[۱]
منابع
- ↑ سیدصدرالدین صدری نوش آبادی. شرحی بر قانون مدیریت خدمات کشوری. چاپ 3. شورا، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321500