تحول در مقررات ناظر بر حمل بین‌المللی مسافر از طریق دریا در پرتو کنوانسیون آتن 1974 و پروتکل اصلاحی لندن 2002: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ 10 categories using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''تحول در مقررات ناظر بر حمل بین‌المللی مسافر از طریق دریا در پرتو کنوانسیون آتن 1974 و پروتکل اصلاحی لندن 2002''' نام مقاله ای از [[پرویز عامری]] و [[حبیب طالب احمدی]] و [[علی رضائی]] و [[عرفان خسروانی]] است که در شماره سی و ششم (مهر 1400) [[فصلنامه پژوهش حقوق خصوصی]] منتشر شده است. | {{نشریه پژوهش حقوق خصوصی|عنوان=تحول در مقررات ناظر بر حمل بین‌المللی مسافر از طریق دریا در پرتو کنوانسیون آتن 1974 و پروتکل اصلاحی لندن 2002|نویسنده دوم=حبیب طالب احمدی|نویسنده=پرویز عامری|محور موضوعی=حقوق خصوصی|محور موضوعی دوم=حقوق تجارت|سال نشر=1400|دوره=10|شماره=36|دانلود=https://jplr.atu.ac.ir/article_14523_f2804ddf1c02a8ff14af8b0a853b5927.pdf|نویسنده سوم=علی رضائی|نویسنده چهارم=عرفان خسروانی}} | ||
'''''تحول در مقررات ناظر بر حمل بین‌المللی مسافر از طریق دریا در پرتو کنوانسیون آتن 1974 و پروتکل اصلاحی لندن 2002''''' نام مقاله ای از [[پرویز عامری]] و [[حبیب طالب احمدی]] و [[علی رضائی]] و [[عرفان خسروانی]] است که در شماره سی و ششم (مهر 1400) [[فصلنامه پژوهش حقوق خصوصی]] منتشر شده است. | |||
== چکیده == | == چکیده == | ||
حجم حمل مسافر از طریق دریا به لحاظ امنیت بالا و هزینه اندک، بیشتر از سایر طرق حمل می‌باشد. به جهت همین حجم گسترده وضع قواعد و کنوانسیونهای بین المللی لازم بود. در این راستا اولین کنوانسیون در سال 1961 تحت عنوان قواعد بروکسل تدوین شد. این کنوانسیون با استقبال دولتها مواجه نشد و به همین جهت کنوانسیون آتن 1974 پیش بینی گردید. این کنوانسیون در راستای افزایش مسؤلیت متصدی حمل‌ونقل و حمایت بیشتر از مسافر، مسؤلیت مندرج در کنوانسیون بروکسل را کاملاً متحول نمود. با این حال سیر تحول مقررات ناظر بر حمل هوایی، دولتها را بر آن داشت که مقررات ناظر بر حمل دریایی مسافر را نیز تغییر دهند. پس از چند تلاش بی نتیجه نهایتاً پروتکل اصلاحی 2002 لندن به کنوانسیون آتن الحاق شد. این پروتکل مسؤلیت متصدی حمل و نقل را شدیدتر نمود. در این پژوهش تغییرات صورت گرفته در کنوانسیون آتن و پروتکل اصلاحی لندن و چرایی آن مورد بررسی قرار می‌گیرد. نهایتاً ملاحظه می گردد که مبنای مسؤلیت به محض تغییر یافته است و این تحول به جهت یکسان شدن با احکام ناظر بر حمل هوایی مسافر بوده است. با عنایت به این تحولات تغییر مقررات داخلی ناظر بر حمل دریایی مسافر، ضروری می‌نماید. | حجم حمل مسافر از طریق دریا به لحاظ امنیت بالا و هزینه اندک، بیشتر از سایر طرق حمل می‌باشد. به جهت همین حجم گسترده وضع قواعد و [[کنوانسیونهای بین المللی]] لازم بود. در این راستا اولین کنوانسیون در سال 1961 تحت عنوان [[قواعد بروکسل]] تدوین شد. این کنوانسیون با استقبال دولتها مواجه نشد و به همین جهت [[کنوانسیون آتن 1974]] پیش بینی گردید. این کنوانسیون در راستای افزایش [[مسؤلیت متصدی حمل‌ونقل]] و حمایت بیشتر از مسافر، مسؤلیت مندرج در کنوانسیون بروکسل را کاملاً متحول نمود. با این حال سیر تحول مقررات ناظر بر حمل هوایی، دولتها را بر آن داشت که مقررات ناظر بر حمل دریایی مسافر را نیز تغییر دهند. پس از چند تلاش بی نتیجه نهایتاً [[پروتکل اصلاحی 2002 لندن]] به کنوانسیون آتن الحاق شد. این پروتکل مسؤلیت متصدی حمل و نقل را شدیدتر نمود. در این پژوهش تغییرات صورت گرفته در کنوانسیون آتن و پروتکل اصلاحی لندن و چرایی آن مورد بررسی قرار می‌گیرد. نهایتاً ملاحظه می گردد که مبنای مسؤلیت به محض تغییر یافته است و این تحول به جهت یکسان شدن با احکام ناظر بر حمل هوایی مسافر بوده است. با عنایت به این تحولات تغییر مقررات داخلی ناظر بر حمل دریایی مسافر، ضروری می‌نماید. | ||
== کلیدواژه‌ها == | == کلیدواژه‌ها == | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۷: | ||
* | * | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۰۷
 | |
| عنوان | تحول در مقررات ناظر بر حمل بین‌المللی مسافر از طریق دریا در پرتو کنوانسیون آتن 1974 و پروتکل اصلاحی لندن 2002 |
|---|---|
| نویسنده | پرویز عامری حبیب طالب احمدی علی رضائی عرفان خسروانی |
| محور موضوعی | حقوق خصوصی حقوق تجارت |
| سال نشر | ۱۴۰۰ |
| منتشر شده در | نشریه پژوهش حقوق خصوصی |
| دوره | ۱۰ |
| شماره | ۳۶ |
| دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
تحول در مقررات ناظر بر حمل بین‌المللی مسافر از طریق دریا در پرتو کنوانسیون آتن 1974 و پروتکل اصلاحی لندن 2002 نام مقاله ای از پرویز عامری و حبیب طالب احمدی و علی رضائی و عرفان خسروانی است که در شماره سی و ششم (مهر 1400) فصلنامه پژوهش حقوق خصوصی منتشر شده است.
چکیده
حجم حمل مسافر از طریق دریا به لحاظ امنیت بالا و هزینه اندک، بیشتر از سایر طرق حمل می‌باشد. به جهت همین حجم گسترده وضع قواعد و کنوانسیونهای بین المللی لازم بود. در این راستا اولین کنوانسیون در سال 1961 تحت عنوان قواعد بروکسل تدوین شد. این کنوانسیون با استقبال دولتها مواجه نشد و به همین جهت کنوانسیون آتن 1974 پیش بینی گردید. این کنوانسیون در راستای افزایش مسؤلیت متصدی حمل‌ونقل و حمایت بیشتر از مسافر، مسؤلیت مندرج در کنوانسیون بروکسل را کاملاً متحول نمود. با این حال سیر تحول مقررات ناظر بر حمل هوایی، دولتها را بر آن داشت که مقررات ناظر بر حمل دریایی مسافر را نیز تغییر دهند. پس از چند تلاش بی نتیجه نهایتاً پروتکل اصلاحی 2002 لندن به کنوانسیون آتن الحاق شد. این پروتکل مسؤلیت متصدی حمل و نقل را شدیدتر نمود. در این پژوهش تغییرات صورت گرفته در کنوانسیون آتن و پروتکل اصلاحی لندن و چرایی آن مورد بررسی قرار می‌گیرد. نهایتاً ملاحظه می گردد که مبنای مسؤلیت به محض تغییر یافته است و این تحول به جهت یکسان شدن با احکام ناظر بر حمل هوایی مسافر بوده است. با عنایت به این تحولات تغییر مقررات داخلی ناظر بر حمل دریایی مسافر، ضروری می‌نماید.
کلیدواژه‌ها
- متصدّی حمل‌ونقل
- مبنای مسئولیت
- مسافر
- بار همراه مسافر
- کنوانسیون آتن