آثار تلف عین مستاجره بر اماکن تجاری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
[[رده:تلف عین مستاجره]] | [[رده:تلف عین مستاجره]] | ||
[[رده:مواد قرمز]] | [[رده:مواد قرمز]] | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در نشریات]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۷
آثار تلف عین مستاجره بر اماکن تجاری نام مقاله ای از احمد بیگی حبیب آبادی و مریم بیگی حبیب آبادی است که در شماره چهارم (مهر ۱۳۹۸) فصلنامه علمی دانشنامه های حقوقی منتشر شده است.
چکیده
قراردادهای اجاره راجع به اماکن اعم از تجاری و غیر تجاری به لحاظ ویژگی‌های خاص خود مورد توجه قانون‌گذار بوده است و چندین قانون پس از قانون مدنی راجع به آن به تصویب رسیده است. لکن قانون‌گذار در هیچیک از قوانین مذکور به صراحت دربارة تلف و از بین رفتن آنها سخنی به میان نیاورده است. برخلاف اموال منقول که با تلف آن عین آن کاملاً از بین رفته و منافع آن نیز به تبع از بین می‌رود، در اماکن استیجاری اولاً صرفاً اعیان آن تلف می‌شود و عرصه به حال خود باقی است. ثانیاً اماکن تجاری بعضاً دارای سرقفلی یا حق کسب یا پیشه یا تجارت می‌باشد که به صرف از بین رفتن اعیان نمی‌توان حقوق فوق را از بین رفته تلقی کرد. بدین جهت مقررات قانون مدنی راجع به تلف عین مستاجره نمی‌تواند پاسخ‌گوی مناسبی برای اماکن تجاری باشد.
کلیدواژه ها
- اجاره
- اماکن
- سرقفلی
- حق کسب یا پیشه یا تجارت
- تلف
- انحلال
- فسخ
مواد مرتبط
- ماده ۴۹۶ قانون مدنی
- ماده ۴۸۳ قانون مدنی
- ماده ۱۲ قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1356
- ماده ۶ قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1362
- ماده ۲۲۹ قانون مدنی
- ماده ۴۷۱ قانون مدنی
- ماده ۴۸۱ قانون مدنی
- ماده ۱۴ قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1356
- ماده ۷ قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1376
- ماده ۸ قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1376
- ماده ۴۸۶ قانون مدنی
- ماده ۴۸۷ قانون مدنی
- ماده ۲۰ قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1356
- ماده ۳۲۹ قانون مدنی