تأملی بر مقررات‌گذاری خودتنظیمی در فضای سایبر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''تأملی بر مقررات‌گذاری خودتنظیمی در فضای سایبر''' نام مقاله ای است از سعید رهایی و محسن متاجی که در شماره چهار دوره پنجاه و دو (زمستان 1401) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است. == چکیده == از بدو ورود فضای سایبر به زندگی ب...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
* فضای سایبر | * فضای سایبر | ||
* مقررات گذاری غیر متمرکز | * مقررات گذاری غیر متمرکز | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1401]] | |||
[[رده:مقالات فصلنامه مطالعات حقوق عمومی]] | |||
[[رده:مقالات شماره چهار دوره پنجاه و دو فصلنامه مطالعات حقوق عمومی]] | |||
[[رده:مقالات حقوق عمومی]] | |||
[[رده:مقالات سعید رهایی]] | |||
[[رده:مقالات محسن متاجی]] | |||
[[رده:مقالات منتشر شده در نشریات]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۲
تأملی بر مقررات‌گذاری خودتنظیمی در فضای سایبر نام مقاله ای است از سعید رهایی و محسن متاجی که در شماره چهار دوره پنجاه و دو (زمستان 1401) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
از بدو ورود فضای سایبر به زندگی بشر، تاکنون شیوههای گوناگونی در خصوص نظام‌مندسازی آن مطرح شده است. در این میان خودتنظیمی که به دستوردهی خصوصی و مقررات‌گذاری غیرمتمرکز تعبیر میشود، به‌عنوان روشی کارا مورد توجه حقوقدانان قرار گرفته است. این رویکرد که تابعی از گفتمان جدایی‌انگاری فضای سایبر است، شیوة مقررات‌گذاری ملی را برای تنظیم فضای سایبر ناکارامد میداند. «پرسش جدی در ارتباط میان خودتنظیمی و فضای سایبر آن است که چارچوبهای نظری خودتنظیمی در فضای سایبر چه بوده و چه نقاط قوت و ضعفی بر آن شیوه مترتب است؟». پژوهش پیش‌رو با کاربست روش توصیفی-تحلیلی، معماری فضای سایبر را برخاسته از ارتباط نظاممند لایهها، مسائل و بازیگران گوناگون دانسته و آن را مرزی جدید و محدودهای نو به‌شمار آورده است. با توجه به این مشخصه میتوان خودتنظیمی را شیوهای کارامد در مقررات‌گذاری نه تمامی لایهها و مسائل، بلکه در موارد زیرساختی و فیزیکال به‌ویژه اعمال تصدی‌گرایانه محسوب کرد.
کلیدواژه‌ها
- خود تنظیمی
- دستوردهی خصوصی
- فضای سایبر
- مقررات گذاری غیر متمرکز