ماده 213 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:


مال غیرمنقول: به [[مال|مالی]] که حمل و نقل آن، توأم با [[تلف]] یا کمبود آن باشد، غیرمنقول گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دانشنامه حقوق خصوصی (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=محراب فکر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=108868|صفحه=|نام۱=مسعود|نام خانوادگی۱=انصاری|نام۲=محمدعلی|نام خانوادگی۲=طاهری|چاپ=2}}</ref>
مال غیرمنقول: به [[مال|مالی]] که حمل و نقل آن، توأم با [[تلف]] یا کمبود آن باشد، غیرمنقول گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دانشنامه حقوق خصوصی (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=محراب فکر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=108868|صفحه=|نام۱=مسعود|نام خانوادگی۱=انصاری|نام۲=محمدعلی|نام خانوادگی۲=طاهری|چاپ=2}}</ref>
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# نکات آزمونی و علمی ماده 213 قانون امور حسبی:
#
# برداشتن صورت از ترکه برای تحریر ترکه.
# توصیف اموال منقول و تعیین بهای آن‌ها.
# تعیین اوصاف و وزن و عیار نقره و طلا.
# مشخص کردن مبلغ و نوع نقدینه.
# تعیین بها و نوع برگ‌های بهادار.
# ذکر خصوصیات اسناد.
# نام‌بردن رقبات غیرمنقول.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۷

ماده ۲۱۳ قانون امور حسبی: برای تحریر ترکه صورتی از ترکه برداشته می‌شود و این صورت باید مشتمل بر امور زیر باشد:

  1. توصیف اموال منقول با تعیین بهای آن.
  2. تعیین اوصاف و وزن و عیار نقره و طلا آلات.
  3. مبلغ و نوع نقدینه.
  4. بها و نوع برگ‌های بهادار.
  5. اسناد با ذکر خصوصیات آن‌ها.
  6. نام رقبات غیرمنقول.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

تحریر ترکه: عبارت است از تعیین مقدار ترکه و دیون متوفی.[۱]

مال منقول: در لغت یعنی مال جا به جاشدنی و در اصطلاح، به هر مالی که امکان انتقال آن، از محلی به محل دیگر، وجود داشته باشد؛ منقول گویند.[۲]

مال غیرمنقول: به مالی که حمل و نقل آن، توأم با تلف یا کمبود آن باشد، غیرمنقول گویند.[۳]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. نکات آزمونی و علمی ماده 213 قانون امور حسبی:
  2. برداشتن صورت از ترکه برای تحریر ترکه.
  3. توصیف اموال منقول و تعیین بهای آن‌ها.
  4. تعیین اوصاف و وزن و عیار نقره و طلا.
  5. مشخص کردن مبلغ و نوع نقدینه.
  6. تعیین بها و نوع برگ‌های بهادار.
  7. ذکر خصوصیات اسناد.
  8. نام‌بردن رقبات غیرمنقول.

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. ترمینولوژی حقوق. چاپ 7. گنج دانش، 1374.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6487472
  2. مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد سوم). چاپ 2. محراب فکر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 109116
  3. مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد سوم). چاپ 2. محراب فکر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 108868