ماده 363 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ماده 363 قانون امور حسبی: دادگاه بخش | '''ماده 363 قانون امور حسبی''': [[دادگاه]] بخش می تواند گواه ها را احضار کرده و گواهی آنان را استماع کند. چنانچه گواه در خارج از مقر دادگاه ساکن باشد تحقیق از گواه به وسیله دادگاه محل اقامت گواه یا نزدیکترین دادگاه [[اقامتگاه|محل اقامت]] گواه به عمل خواهد آمد. | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده 362 قانون امور حسبی]] | |||
== توضیح واژگان == | |||
مرجعی است که به تجویز [[قانون]] برای رسیدگی به شکایات و [[دعوا|دعاوی]] [[امور حسبی]] تشکیل می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405480|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
برای رسیدگی به درخواست گواهی انحصار وراثت به دستور ماده 363 [[قانون امور حسبی]]، دادگاه می تواند گواهان را احضار کند و گواهی آنان را استماع نماید و چنانچه گواه در خارج از کشور ساکن باشد تحقیق از گواه به وسیله دادگاه محل اقامت گواه به عمل خواهد آمد. [[نیابت قضایی]] مزبور از طرف دادگاهی که [[درخواست]] گواهی انحصار وراثت طلاع دهد و در ضمن اخطار قید کند که گواهان را در جلسه حاضر نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=15988|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref> | |||
== رویه های قضایی == | |||
در نظریه مشورتی شماره 7/2958 مورخ 1381/7/22 [[اداره حقوقی قوه قضاییه]] مقرر شده است با عنایت به [[ماده ۱۳۱۳ قانون مدنی|ماده 1313 قانون مدنی]] شرایط در قوانین آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و مدنی گواهی زنان در [[امور حسبی]] و حصر [[ورثه]] پذیرفته است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تفسیر قضایی قانون امور حسبی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1999936|صفحه=|نام۱=سیدمحمدرضا|نام خانوادگی۱=حسینی|چاپ=1}}</ref> | |||
در رای شماره 22/71 مورخ 70/2/8 صادره آمده است که عده ای از شهود متفقا اظهار داشتند که پدر خواهان خوانده را که طفل شیرخواره ای بوده در مسجد سید ذکریا پیدا و او را به خانه آورده و برایش [[شناسنامه]] گرفته به هر حال او فرزند متوفی و برادر خواهان نمی باشد<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=گواهی حصر وراثت در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2463300|صفحه=|نام۱=عاطفه|نام خانوادگی۱=زاهدی|چاپ=1}}</ref> و رای شماره 8-2642 این گونه بیان شده است: چون ماده سوم قانون انحصار وراثت به هیچ وجه دلالتی بر لزوم استماع شهادت شهود قبل از آگهی ندارد بر حاکم دادگاه که قبل از استماع شهادت شهود مبادرت به انتشار آگهی نموده ایرادی وارد نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=گواهی حصر وراثت در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2463432|صفحه=|نام۱=عاطفه|نام خانوادگی۱=زاهدی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
[[رده:مواد قانون امور حسبی]] | [[رده:مواد قانون امور حسبی]] | ||
[[رده:انحصار وراثت]] | [[رده:انحصار وراثت]] | ||
[[رده:مراحل انصار وراثت]] | [[رده:مراحل انصار وراثت]] | ||
نسخهٔ ۱۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۴
ماده 363 قانون امور حسبی: دادگاه بخش می تواند گواه ها را احضار کرده و گواهی آنان را استماع کند. چنانچه گواه در خارج از مقر دادگاه ساکن باشد تحقیق از گواه به وسیله دادگاه محل اقامت گواه یا نزدیکترین دادگاه محل اقامت گواه به عمل خواهد آمد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
مرجعی است که به تجویز قانون برای رسیدگی به شکایات و دعاوی امور حسبی تشکیل می شود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
برای رسیدگی به درخواست گواهی انحصار وراثت به دستور ماده 363 قانون امور حسبی، دادگاه می تواند گواهان را احضار کند و گواهی آنان را استماع نماید و چنانچه گواه در خارج از کشور ساکن باشد تحقیق از گواه به وسیله دادگاه محل اقامت گواه به عمل خواهد آمد. نیابت قضایی مزبور از طرف دادگاهی که درخواست گواهی انحصار وراثت طلاع دهد و در ضمن اخطار قید کند که گواهان را در جلسه حاضر نماید.[۲]
رویه های قضایی
در نظریه مشورتی شماره 7/2958 مورخ 1381/7/22 اداره حقوقی قوه قضاییه مقرر شده است با عنایت به ماده 1313 قانون مدنی شرایط در قوانین آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و مدنی گواهی زنان در امور حسبی و حصر ورثه پذیرفته است.[۳]
در رای شماره 22/71 مورخ 70/2/8 صادره آمده است که عده ای از شهود متفقا اظهار داشتند که پدر خواهان خوانده را که طفل شیرخواره ای بوده در مسجد سید ذکریا پیدا و او را به خانه آورده و برایش شناسنامه گرفته به هر حال او فرزند متوفی و برادر خواهان نمی باشد[۴] و رای شماره 8-2642 این گونه بیان شده است: چون ماده سوم قانون انحصار وراثت به هیچ وجه دلالتی بر لزوم استماع شهادت شهود قبل از آگهی ندارد بر حاکم دادگاه که قبل از استماع شهادت شهود مبادرت به انتشار آگهی نموده ایرادی وارد نیست.[۵]
منابع
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405480
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات). چاپ 13. اسلامیه، 1376. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 15988
- ↑ سیدمحمدرضا حسینی. تفسیر قضایی قانون امور حسبی. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1999936
- ↑ عاطفه زاهدی. گواهی حصر وراثت در رویه قضایی. چاپ 1. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2463300
- ↑ عاطفه زاهدی. گواهی حصر وراثت در رویه قضایی. چاپ 1. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2463432