امانت شرعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «امانت شرعی مالی است که امین برای محافظت از آن از سوی شارع اذن دارد نه از سوی م...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
امانت شرعی مالی است که امین برای محافظت از آن از سوی شارع اذن دارد نه از سوی مالک.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4080948|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref>
'''امانت شرعی'''، [[مال|مالی]] است که [[امین]] برای محافظت از آن از سوی شارع، [[اذن]] دارد نه از سوی مالک.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4080948|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref>
 
== مواد مرتبط ==
[[ماده ۱۶۷ قانون مدنی]]
 
== جستارهای وابسته ==
[[لقطه]]


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۱۹ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۰۹

امانت شرعی، مالی است که امین برای محافظت از آن از سوی شارع، اذن دارد نه از سوی مالک.[۱]

مواد مرتبط

ماده ۱۶۷ قانون مدنی

جستارهای وابسته

لقطه

منابع

  1. حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاح شناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4080948