عهدی یا تملیکی بودن اجارة اشخاص: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
[[رده:مقالات شماره یازدهم فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید]] | [[رده:مقالات شماره یازدهم فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید]] | ||
[[رده:مقالات حقوق خصوصی]] | [[رده:مقالات حقوق خصوصی]] | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در نشریات]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۴
عهدی یا تملیکی بودن اجارة اشخاص نام مقاله ای از سید مصطفی محقق داماد و اسماعیل نعمت اللهی است که در دوره صفر شماره یازدهم فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید منتشر شده است.
چکیده
مقالة حاضر در چهار گفتار به بررسی عهدی و تملیکی بودن عقد اجارة اشخاص در فقه شیعه و حقوق ایران می‌پردازد. بدین منظور، ابتدا مفهوم عقد عهدی و تملیکی در فقه شیعه و حقوق ایران مطالعه می‌شود تا زمینة مباحث بعدی فراهم گردد. در گفتار دوم، وضعیت اجارة اشخاص از لحاظ این تقسیم‌بندی توضیح داده می‌شود. نظریة قاطع فقهای شیعه و به تَبَع، موضع قانون مدنی ایران بر تملیکی بودن اجارة اشخاص استوار است. از این‌رو، گفتار سوم به مقایسة آثار دو نظریة تملیکی و عهدی بودن اجارة اشخاص، و گفتار چهارم، به بررسی موارد التزام و عدم التزام فقها به نظریة تملیکی بودن اختصاص دارد. در آخر، پس از بیان مفهوم مال و ملک، تلاش می‌شود نظریة تملیکی بودن اجارة اشخاص توجیه شود.
کلیدواژه
- عقد عهدی
- عقد تملیکی
- اجاره اشخاص
- حق عینی
- حق دینی