توقیف دادرسی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (added Category:اصطلاحات آیین دادرسی مدنی using HotCat) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] | [[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] | ||
[[رده:اصطلاحات آیین دادرسی مدنی]] | [[رده:اصطلاحات آیین دادرسی مدنی]] | ||
در خصوص '''توقیف دادرسی'''، چنین بیان شده است که در [[آیین دادرسی مدنی]] توقیف، گاه به معنی تعلیق و گاه به معنی انقطاع به کار برده شده‌است. هر گاه بر اثر حوادثی که ارتباطی به وضعیت [[اصحاب دعوا]] یا [[نماینده|نمایندگان]] آن‌ها ندارد، وقفه‌ای در جریان [[دادرسی]] عارض شود توقیف، به معنی تعلیق است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1842988|صفحه=|نام۱=محمدجواد|نام خانوادگی۱=بهشتی|نام۲=نادر|نام خانوادگی۲=مردانی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
نسخهٔ ۱۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۹
در خصوص توقیف دادرسی، چنین بیان شده است که در آیین دادرسی مدنی توقیف، گاه به معنی تعلیق و گاه به معنی انقطاع به کار برده شده‌است. هر گاه بر اثر حوادثی که ارتباطی به وضعیت اصحاب دعوا یا نمایندگان آن‌ها ندارد، وقفه‌ای در جریان دادرسی عارض شود توقیف، به معنی تعلیق است.[۱]
منابع
- ↑ محمدجواد بهشتی و نادر مردانی. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. میزان، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1842988