تراضی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:توافق اراده متعاقدین]] | |||
[[رده:تشکیل قرارداد]] | |||
[[رده:ایجاب و قبول]] | |||
[[رده:قانون مدنی]] | |||
نسخهٔ ۲۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۱
در حقوق ایران برای تشکیل قرارداد به اراده دو طرف نیاز است در واقع ایجاب و قبول رکن شکل‌گیری یک قرارداد است و تراضی نامیده می‌شود.[۱]
قرارداد و تعهد مخلوق اراده متعهد و متعهدله است، و توافق و تراضی آنان در قالب قرارداد مستقل یا شرط، درباره نیروی الزام‌آور قرارداد و ضمانت اجراهای تعهد ناشی قرارداد بر مبنای اصل حاکمیت اراده معتبر به نظر می‌رسد.[۲]
- ↑ مجموعه مقالات همایش مالکیت ادبی-هنری و حقوق مرتبط. چاپ 1. پژوهشگاه فرهنگ هنر و علوم ارتباطات، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655204
- ↑ سیدمرتضی قاسم زاده. حقوق مدنی اصول قراردادها و تعهدات نظری و کاربردی. چاپ 14. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655216