ماده ۵۰۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 508 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) را به ماده ۵۰۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هر کس یا گروهی با دول خارجی متخاصم بهر نحو علیه جمهوری اسلامی ایران همکاری نماید، در صورتیکه محارب شناخته نشود به یک تا ده سال حبس محکوم می گردد. | هر کس یا گروهی با دول خارجی [[دشمن|متخاصم]] بهر نحو علیه جمهوری اسلامی ایران همکاری نماید، در صورتیکه [[محاربه|محارب]] شناخته نشود به یک تا ده سال حبس محکوم می گردد. | ||
== واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
منظور از دولت | منظور از دولت خارجی [[دشمن|متخاصم]]، دولتی است که با ایران روابط دوستانه یا بی طرفانه ندارد اعم از اینکه با ایران در حال جنگ مسلحانه باشد یا خیر.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=432872|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=17}}</ref> دولت های غیر رسمی خارجی یا سازمان های خارجی، مشمول این عنوان قرار نمی گیرند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=857608|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
محتوای ماده 508 با تغییراتی در [[ماده 2 قانون تعزیرات مصوب 1362]] و [[ماده 3 قانون تعزیرات مصوب 1362]] ذکر شده | محتوای [[ماده ۵۰۸ قانون مجازات اسلامی|ماده 508]] با تغییراتی در [[ماده 2 قانون تعزیرات مصوب 1362]] و [[ماده 3 قانون تعزیرات مصوب 1362]] ذکر شده بود، بدین شکل که در [[ماده ۲ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۶۲|ماده 2]] این قانون، مصادیقی از همکاری با [[دشمن]] بیان شده و [[ماده ۳ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۶۲|ماده 3]] همکاری با تبعه خارجی را مطمح نظر قرار داده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=387084|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
طبق این | طبق این ماده، همکاری با دولت های خارجی برای بر هم زدن امنیت کشور توسط هر شخصی اعم از ایرانی یا خارجی، کارمند یا غیر کارمند، در قلمرو ایران یا خارج از آن، جرم، تلقی شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=857756|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> هرچند واژه ی «همکاری» در متن ماده به صورت مطلق ذکر شده ولی منصرف از همکاری های علمی، اقتصادی و فرهنگی است که به امنیت داخلی یا خارجی کشور ضربه ای وارد نمی کند، اگرچه این همکاری ها علیه جمهوری اسلامی ایران باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=387052|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> همچنین «همکاری» صرفا ظهور در فعل دارد و با ترک فعل محقق نمی شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2600856|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=پوربافرانی|چاپ=1}}</ref> در خصوص [[عنصر معنوی]] این جرم، علاوه بر آگاهی مرتکب به مجرمانه بودن عمل، می توان ادعا کرد که احتمالا قصد مقابله با نظام جمهوری اسلامی نیز شرط می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=857604|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> گفتنی است که این جرم از نوع [[جرم مطلق|جرائم مطلق]] است که با صرف همکاری واقع می شود و نیازی به تحقق نتیجه (مثلا صدمه به امنیت داخلی و خارجی کشور) ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2601052|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=پوربافرانی|چاپ=1}}</ref> | ||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
عدم شمول این ماده بر همکاری با دولتی که با ایران روابط دوستانه دارد، محل انتقاد است بنابراین بهتر بود به جای عبارت «دول خارجی [[دشمن|متخاصم]]» از عبارت «علیه جمهوری اسلامی ایران» استفاده می شد و بدین ترتیب دایره شمول این ماده، بر همکاری با سازمان های ایرانی و خارجی مخالف نیز تسری می یافت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=432872|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=17}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۸ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۵۵
هر کس یا گروهی با دول خارجی متخاصم بهر نحو علیه جمهوری اسلامی ایران همکاری نماید، در صورتیکه محارب شناخته نشود به یک تا ده سال حبس محکوم می گردد.
توضیح واژگان
منظور از دولت خارجی متخاصم، دولتی است که با ایران روابط دوستانه یا بی طرفانه ندارد اعم از اینکه با ایران در حال جنگ مسلحانه باشد یا خیر.[۱] دولت های غیر رسمی خارجی یا سازمان های خارجی، مشمول این عنوان قرار نمی گیرند.[۲]
پیشینه
محتوای ماده 508 با تغییراتی در ماده 2 قانون تعزیرات مصوب 1362 و ماده 3 قانون تعزیرات مصوب 1362 ذکر شده بود، بدین شکل که در ماده 2 این قانون، مصادیقی از همکاری با دشمن بیان شده و ماده 3 همکاری با تبعه خارجی را مطمح نظر قرار داده است.[۳]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
طبق این ماده، همکاری با دولت های خارجی برای بر هم زدن امنیت کشور توسط هر شخصی اعم از ایرانی یا خارجی، کارمند یا غیر کارمند، در قلمرو ایران یا خارج از آن، جرم، تلقی شده است.[۴] هرچند واژه ی «همکاری» در متن ماده به صورت مطلق ذکر شده ولی منصرف از همکاری های علمی، اقتصادی و فرهنگی است که به امنیت داخلی یا خارجی کشور ضربه ای وارد نمی کند، اگرچه این همکاری ها علیه جمهوری اسلامی ایران باشند.[۵] همچنین «همکاری» صرفا ظهور در فعل دارد و با ترک فعل محقق نمی شود.[۶] در خصوص عنصر معنوی این جرم، علاوه بر آگاهی مرتکب به مجرمانه بودن عمل، می توان ادعا کرد که احتمالا قصد مقابله با نظام جمهوری اسلامی نیز شرط می باشد.[۷] گفتنی است که این جرم از نوع جرائم مطلق است که با صرف همکاری واقع می شود و نیازی به تحقق نتیجه (مثلا صدمه به امنیت داخلی و خارجی کشور) ندارد.[۸]
انتقادات
عدم شمول این ماده بر همکاری با دولتی که با ایران روابط دوستانه دارد، محل انتقاد است بنابراین بهتر بود به جای عبارت «دول خارجی متخاصم» از عبارت «علیه جمهوری اسلامی ایران» استفاده می شد و بدین ترتیب دایره شمول این ماده، بر همکاری با سازمان های ایرانی و خارجی مخالف نیز تسری می یافت.[۹]
منابع
- ↑ حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 432872
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 857608
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 387084
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 857756
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 387052
- ↑ حسن پوربافرانی. حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی). چاپ 1. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2600856
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 857604
- ↑ حسن پوربافرانی. حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی). چاپ 1. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2601052
- ↑ حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 432872