راهبردهای حفظ محرمانگی در قراردادهای نفت و گاز: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+ 6 categories using HotCat) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
* [[اصل 44 قانون اساسی]] | * [[اصل 44 قانون اساسی]] | ||
* [[ماده 1 قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت]] | * [[ماده 1 قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت]] | ||
[[رده:مقالات رضا طجرلو]] | |||
[[رده:مقالات احمد مومنی راد]] | |||
[[رده:مقالات مصطفی مداحی نسب]] | |||
[[رده:مقالات نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران]] | |||
[[رده:مقالات شماره یکم نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران]] | |||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1401]] |
نسخهٔ ۲۵ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۳۵
راهبردهای حفظ محرمانگی در قراردادهای نفت و گاز نام مقاله ای از رضا طجرلو، احمد مومنی راد و مصطفی مداحی نسب است که در دوره هشتم، شماره یکم نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
در قراردادهای نفت و گاز و پیرو آنها در برنامه های نفت و گاز، جابه جایی داده ها میان سرمایه گذار (پیمانکار) و کشور میزبان (کارفرما) گریزناپذیر است. از سویی، برخی داده ها در صنعت نفت و گاز دارای ارزش بالایی بوده و در رقابت میان شرکت های نفتی و کشورهای دارای نفت و گاز کارایی دوچندانی دارد. و از سوی دیگر، در یک نظام حقوقی دادمند، شفافیت که در برابر محرمانگی قرار می گیرد، از جایگاه والایی برخوردار است و مرز و اندازۀ محرمانگی را بسته نگاه می دارد. ازاین رو راهبردی که بند محرمانگی در قراردادهای نفتی و یا قراردادهای محرمانگی که به قرارداد نفتی پیوست می شوند، نقش برجسته ای در تنظیم سیاست های نفت و گاز دارد. در این پژوهش، نخست دو پندارۀ شفافیت و محرمانگی در برابر هم از دیدگاه فلسفۀ حقوق بازشناسی شده، سپس به این پرداخته شده است که در نظام عرفی حقوق بین الملل نفت و گاز، کدام یک اصل و کدام استثنا به شمار می رود. برگرفته از آن، مفاد بندهای محرمانگی با در نظر گرفتن رویکردهای گوناگون مورد ارزیابی قرار گرفته است. روش شناسی پژوهش نیز توصیفی-تحلیلی است. و در پایان چنین نتیجه گیری شده است که به کار بردن محرمانگی به طور گسترده و تفسیرپذیر و یک طرفه با عرف بین المللی در تناقض است و افزون بر فراهم کردن بستر فسادهای مالی، برای نگهداری از داده های محرمانه نیز کارایی چندانی ندارد.
کلید واژه
- قرارداد های نفت و گاز
- شفافیت
- محرمانگی
- داده های محرمانه