عرف

عرف، دارای معانی زیر می‌باشد:

1ـ کاربرد یا رسمی که جماعتی آن را لازم الاجرا می دانند.

2ـ دستورالعملی شفاهی که از نسلی به نسل دیگر، منتقل گردیده، یعنی این رسم از پیشینیان به آیندگان به ارث رسیده است.

3ـ مجموعه قواعد حقوقی که به صرف طبع در اثر نیازهای اجتماعی مستقیما از طرف مردم معمول می‌شود.

4ـ اعمال یا رسوماتی نهادینه شده در اجتماع، به طوری که عمل به آنها را الزام آور بدانند.

مواد مرتبط

ماده 225 قانون مدنی

ماده ۳۵۶ قانون مدنی