ماده 159 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
'''ماده 159 قانون امور حسبی''': درخواست ‌کننده می تواند از رد [[درخواست]] خود و [[دادستان]] از [[حکم]] [[موت فرضی]] [[تجدیدنظر خواهی|پژوهش]] بخواهد و رای پژوهش قابل [[فرجام]] نیست.
'''ماده ۱۵۹ قانون امور حسبی''': درخواست کننده می‌تواند از رد [[درخواست]] خود و [[دادستان]] از [[حکم]] [[موت فرضی]] [[تجدیدنظر خواهی|پژوهش]] بخواهد و رای پژوهش قابل [[فرجام]] نیست.


== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
خط ۱۱: خط ۱۱:


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
بر مبنای قاعده مندرج در [[ماده 27 قانون امور حسبی]]، تصمیم دادگاه در امور حسبی قابل پژوهش و فرجام نیست جز آنچه در قانون تصریح شده باشد و قانونگذار بر طبق ماده 159 همان قانون در این باره تصریح کرده است که درخواست کننده می تواند از رد درخواست خود و دادستان از حکم موت فرضی پژوهش بخواهد و رای پژوهش قابل فرجام نیست. مدت تجدیدنظرخواهی نیز 20 روز از تاریخ ابلاغ یا انقضای مدت واخواهی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=امور حسبی غایب مفقود الاثر|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2708556|صفحه=|نام۱=سیدمرتضی|نام خانوادگی۱=قاسم زاده|چاپ=1}}</ref> با توضیحات فوق حکم موت فرضی قابل تجدیدنظر است و در نتیجه نمی تواند موضوع [[دعوا|دعوای]] بطلان قرار گیرد و از طرفی مشمول [[قاعده فراغ دادرس]] می باشد و دارای قدرت اثباتی است ولی از [[اعتبار امر قضاوت شده]] برخوردار نمی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1345572|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref>
بر مبنای قاعده مندرج در [[ماده ۲۷ قانون امور حسبی]]، تصمیم دادگاه در امور حسبی قابل پژوهش و فرجام نیست جز آنچه در قانون تصریح شده باشد و قانونگذار بر طبق ماده ۱۵۹ همان قانون در این باره تصریح کرده‌است که درخواست کننده می‌تواند از رد درخواست خود و دادستان از حکم موت فرضی پژوهش بخواهد و رای پژوهش قابل فرجام نیست. مدت تجدیدنظرخواهی نیز ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ یا انقضای مدت واخواهی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=امور حسبی غایب مفقود الاثر|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2708556|صفحه=|نام۱=سیدمرتضی|نام خانوادگی۱=قاسم‌زاده|چاپ=1}}</ref> با توضیحات فوق حکم موت فرضی قابل تجدیدنظر است و در نتیجه نمی‌تواند موضوع [[دعوا|دعوای]] بطلان قرار گیرد و از طرفی مشمول [[قاعده فراغ دادرس]] می‌باشد و دارای قدرت اثباتی است ولی از [[اعتبار امر قضاوت شده]] برخوردار نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1345572|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:مواد قانون امور حسبی]]
[[رده:مواد قانون امور حسبی]]
[[رده:غایب مفقودالاثر]]
[[رده:غایب مفقودالاثر]]
[[رده:موت فرضی]]
[[رده:موت فرضی]]
[[رده:تجدیدنظرخواهی از حکم موت فرضی]]
[[رده:تجدیدنظرخواهی از حکم موت فرضی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۳

ماده ۱۵۹ قانون امور حسبی: درخواست کننده می‌تواند از رد درخواست خود و دادستان از حکم موت فرضی پژوهش بخواهد و رای پژوهش قابل فرجام نیست.

توضیح واژگان

درخواست: به معنای خواهش، مطالبه، تقاضا هم در امور کیفری وجود دارد و هم در امور مدنی، هرچند درخواست در امور مدنی مصادیق بیشتر و کاربرد فراوان‌تری دارد. مفهوم درخواست با دادخواست ارتباط زیادی دارد و تمییز آن‌ها از اهمیت فراوانی برخوردار است، چرا که در مورد درخواست لزومی ندارد که تشریفات خاص دادخواست رعایت گردد.[۱]

دادستان: که به او مدعی‌العموم و مقام تعقیب نیز گفته می‌شود کسی است که ریاست دادسرا را به عهده دارد.[۲]

حکم: در صورتی که رای دادگاه راجع به ماهیت دعوا بوده و قاطع باشد حکم نامیده می‌شود.[۳]

موت فرضی: به وضعیتی که مرگ کسی قطعی نبوده ولی به جهت پایان دادن به یک وضعیت متزلزل حقوقی، فوت او مفروض گردد؛ موت فرضی گویند.[۴]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بر مبنای قاعده مندرج در ماده ۲۷ قانون امور حسبی، تصمیم دادگاه در امور حسبی قابل پژوهش و فرجام نیست جز آنچه در قانون تصریح شده باشد و قانونگذار بر طبق ماده ۱۵۹ همان قانون در این باره تصریح کرده‌است که درخواست کننده می‌تواند از رد درخواست خود و دادستان از حکم موت فرضی پژوهش بخواهد و رای پژوهش قابل فرجام نیست. مدت تجدیدنظرخواهی نیز ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ یا انقضای مدت واخواهی است.[۵] با توضیحات فوق حکم موت فرضی قابل تجدیدنظر است و در نتیجه نمی‌تواند موضوع دعوای بطلان قرار گیرد و از طرفی مشمول قاعده فراغ دادرس می‌باشد و دارای قدرت اثباتی است ولی از اعتبار امر قضاوت شده برخوردار نمی‌باشد.[۶]

منابع

  1. عباس کریمی. آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1549664
  2. نورمحمد صبری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 1. مساوات، 1399.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320480
  3. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 573440
  4. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات). چاپ 13. اسلامیه، 1376.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 15552
  5. سیدمرتضی قاسم‌زاده. امور حسبی غایب مفقود الاثر. چاپ 1. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2708556
  6. عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1345572