رای وحدت رویه شماره 565 مورخ 1370/4/18 هیات عمومی دیوان عالی کشور(لزوم حضور مستأجر کل در دعوا ازطرف موجر علیه مستأجر جزء): تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «'''رای وحدت رویه شماره 565 مورخ 1370/4/18 هیات عمومی دیوان عالی کشور(لزوم حضور مستأجر کل در جریان دعوی در مواردی که ازطرف موجر علیه مستأجر جزء اقامه دعوی میشود):''' در دعوی موجر علیه مستاجر جزء به خواسته الزام به تنظیم اجارهنامه که به استناد ذ...» ایجاد کرد) |
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور using HotCat) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
* [[موجر]] | * [[موجر]] | ||
* [[مستاجر]] | * [[مستاجر]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] |
نسخهٔ ۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۰
رای وحدت رویه شماره 565 مورخ 1370/4/18 هیات عمومی دیوان عالی کشور(لزوم حضور مستأجر کل در جریان دعوی در مواردی که ازطرف موجر علیه مستأجر جزء اقامه دعوی میشود): در دعوی موجر علیه مستاجر جزء به خواسته الزام به تنظیم اجارهنامه که به استناد ذیل ماده 10 قانون روابط موجر مستأجر مصوب 1356/5/2 اقامه میشود طرف دعوی قرار دادن مستاجر کل هم در مواردی ضرورت دارد که بری احراز رابطه استیجاری فی مابین مستاجر جزء و مستاجر کل و قطع رابطه استیجاری مستأجر کل با موجر لازم باشد. بنابراین آراء شعب هفتم و سی وهفتم دادگاه حقوقی یک تهران که با احراز قطع رابطه مستاجر کل با موجر صادر شده در حدی که با این نظر مطابقت دارد صحیح تشخیص میشود. این رای بر طبق ماده 3 از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1337 برای دادگاه ها در موارد مشابه لازمالاتباع است.