رای وحدت رویه شماره 565 مورخ 1370/4/18 هیات عمومی دیوان عالی کشور(لزوم حضور مستأجر کل در دعوا ازطرف موجر علیه مستأجر جزء)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
رای وحدت رویه شماره ۵۶۵ مورخ ۱۳۷۰/۴/۱۸ هیات عمومی دیوان عالی کشور (لزوم حضور مستأجر کل در جریان دعوی در مواردی که ازطرف موجر علیه مستأجر جزء اقامه دعوی می‌شود):در دعوی موجر علیه مستأجر جزء به خواسته الزام به تنظیم اجاره‌نامه که به استناد ذیل ماده ۱۰ قانون روابط موجر مستأجر مصوب ۱۳۵۶/۵/۲ اقامه می‌شود طرف دعوی قرار دادن مستأجر کل هم در مواردی ضرورت دارد که بری احراز رابطه استیجاری فی مابین مستأجر جزء و مستأجر کل و قطع رابطه استیجاری مستأجر کل با موجر لازم باشد؛ بنابراین آراء شعب هفتم و سی وهفتم دادگاه حقوقی یک تهران که با احراز قطع رابطه مستأجر کل با موجر صادر شده در حدی که با این نظر مطابقت دارد صحیح تشخیص می‌شود. این رای بر طبق ماده ۳ از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷ برای دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
مواد مرتبط
- ماده ۱۰ قانون روابط موجر مستأجر مصوب 1356
- ماده ۳ از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷