ماده 33 قانون تجارت الکترونیکی

ماده 33 قانون تجارت الکترونیکی:

فروشندگان كالا و ارائه دهندگان خدمات بايستي اطلاعات مؤثر در ‌تصميم ‌گيري مصرف ‌كنندگان جهت خريد و يا قبول شرايط را از زمان مناسبي قبل از عقد ‌در اختيار مصرف كنندگان قرار دهند. حداقل اطلاعات لازم، شامل موارد زير مي ‌باشد:

‌الف - مشخصات فني و ويژگيهاي كاربردي كالا و يا خدمات.

ب - هويت تأمين كننده، نام تجاري كه تحت آن نام به فعاليت مشغول مي ‌باشد و ‌نشاني وي.

ج - آدرس پست الكترونيكي، شماره تلفن و يا هر روشي كه مشتري در صورت نياز ‌بايستي از آن طريق با فروشنده ارتباط برقرار كند. ‌

د - كليه هزينه ‌هائي كه براي خريد كالا بر عهده مشتري خواهد بود (‌از جمله قيمت ‌كالا و يا خدمات، ميزان ماليات، هزينه حمل، هزينه تماس).

‌هـ - مدت زماني كه پيشنهاد ارائه شده معتبر مي ‌باشد.

‌و - شرايط و فرايند عقد از جمله ترتيب و نحوه پرداخت، تحويل و يا اجرا، فسخ، ‌ارجاع، خدمات پس از فروش.

مواد مرتبط

• ماده 2 قانون تجارت الکترونیکی

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

در حقوق کشور ایران، به دلیل سکوت قانون مدنی، قانون تجارت الکترونیک و قانون مصرف کنندگان، نمی توان ارائه نکردن اطلاعات را دارای ضمانت اجرای قراردادی (همچون حق فسخ برای مصرف کننده) دانست.

در جرم خودداری از ارائه حداقل اطلاعات ضروری به مصرف کننده در قانون تجارت الکترونیک، اطلاعات موضوع جرم شامل یک یا چند مورد زیر است:

• مشخصات فنی و ویژگی های کاربردی کالا یا خدمات
• هویت تامین کننده، نام تجاری که تحت ان نام به فعالیت مشغول می باشد و نشانی وی.
• ادرس پست الکترونیکی، شماره تلفن و یا هر روشی که مشتری در صورت نیاز بایستی از ان طریق با فروشنده ارتباط بر قرار کند.
• کلیه هزینه هایی که برای خرید کالا بر عهده مشتری خواهد بود (از جمله قیمت کالا یا خدمات، میزان مالیات، هزینه حمل، هزینه تماس)
• مدت زمانی که پیشنهاد ارائه شده معتبر می باشد.
• شرایط و فرایند عقد از جمله ترتیب و نحوه پرداخت، تحویل و یا اجرا، فسخ، ارجاع، خدمات پس از فروش.