رای وحدت رویه شماره 820 دیوان عالی کشور درباره حق تجدیدنظر خواهی دادستان نسبت به آراء صادر شده در جرایم قابل گذشت: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''رای وحدت رویه شماره 820 مورخ 16/ 1/ 1401 ھیات عمومی دیوان عالی کشور:''' با توجه به اینکه حق تجدیدنظرخواھی دادستان موضوع بند پ ماده ۴٣٣ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات و الحاقات بعدی، مطلق است و شامل تجدیدنظرخواھی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رای وحدت رویه شماره 820 مورخ 16/ 1/ 1401 ھیات عمومی دیوان عالی کشور:''' با توجه به اینکه حق [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظرخواھی]] [[دادستان]] موضوع بند پ ماده ۴٣٣ | '''رای وحدت رویه شماره 820 مورخ 16/ 1/ 1401 ھیات عمومی دیوان عالی کشور:''' با توجه به اینکه حق [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظرخواھی]] [[دادستان]] موضوع [[ماده ۴۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری|بند پ ماده ۴٣٣ قانون آیین دادرسی کیفری]] مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات و الحاقات بعدی، مطلق است و شامل تجدیدنظرخواھی نسبت به آراء صادر شده در [[جرم قابل گذشت|جرایم قابل گذشت]] نیز می شود و با عنایت به اینکه صرف عدم درخواست تجدیدنظر از سوی [[شاکی خصوصی|شاکی]] به معنای گذشت وی نیست، بنابراین، در جرایم قابل گذشت، مادام که شاکی [[گذشت شاکی|گذشت]] خود را اعلام نکرده است، حق تجدیدنظرخواھی دادستان نسبت به آراء [[برائت]] به قوت خود باقی است. بنا به مراتب، رأی شعبه پنجاه و ھفتم دادگاه تجدیدنظر استان تھران که با این نظر انطباق دارد، به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص داده میشود. این رأی طبق [[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴٧١ قانون مذکور]]، در موارد مشابه برای شعب [[دیوان عالی کشور]]، دادگاه ھا و سایر مراجع، اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتباع است. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
* [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظرخواهی]] | * [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظرخواهی]] | ||
* [[دادستان]] | * [[دادستان]] | ||
* [[جرایم قابل گذشت]] | * [[جرم قابل گذشت|جرایم قابل گذشت]] | ||
* [[گذشت شاکی]] | * [[گذشت شاکی]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور 1401]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور 1401]] |
نسخهٔ ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۴
رای وحدت رویه شماره 820 مورخ 16/ 1/ 1401 ھیات عمومی دیوان عالی کشور: با توجه به اینکه حق تجدیدنظرخواھی دادستان موضوع بند پ ماده ۴٣٣ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات و الحاقات بعدی، مطلق است و شامل تجدیدنظرخواھی نسبت به آراء صادر شده در جرایم قابل گذشت نیز می شود و با عنایت به اینکه صرف عدم درخواست تجدیدنظر از سوی شاکی به معنای گذشت وی نیست، بنابراین، در جرایم قابل گذشت، مادام که شاکی گذشت خود را اعلام نکرده است، حق تجدیدنظرخواھی دادستان نسبت به آراء برائت به قوت خود باقی است. بنا به مراتب، رأی شعبه پنجاه و ھفتم دادگاه تجدیدنظر استان تھران که با این نظر انطباق دارد، به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص داده میشود. این رأی طبق ماده ۴٧١ قانون مذکور، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاه ھا و سایر مراجع، اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتباع است.