رای وحدت رویه شماره 643 مورخ 1378/9/16 هیات عمومی دیوان عالی کشور (دادگاه صلاحیتدار جهت رسیدگی به دعوی مال غیرمنقول)

رای وحدت رویه شماره ۶۴۳ مورخ ۱۳۷۸/۹/۱۶ هیات عمومی دیوان عالی کشور (دادگاه صلاحیتدار جهت رسیدگی به دعوی مال غیرمنقول):با مورد لحاظ قراردادن این امر که اصولاً بر طبق ماده ۵۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی و بند ۲ ماده ۲۳ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب، دیوان عالی کشور در اظهارنظر در مورد صلاحیت محلی وارد نمی‌شود، چون به موجب ماده ۲۳ قانون آیین دادرسی مدنی رسیدگی به دعاوی راجعه به غیرمنقول اعم از دعوی مالکیت و سایر حقوق راجعه به آن دادگاهی به عمل خواهد آمد که مال غیرمنقول در حوزه آن واقع است اگر چه مدعی و مدعی‌علیه مقیم آن حوزه نباشند و ماده ۳۶ قانون مزبور که صرفاً ناظر است به دعاوی مربوط به اصل شرکت و دعاوی بین شرکت و شرکا و اختلافات حاصله بین شرکا و … شامل دعاوی مربوط به غیرمنقول موضوع ماده ۲۳ قانون مارالذکر نمی‌شود و طبعاً رسیدگی به آن در صلاحیت دادگاه محل وقوع مال غیرمنقول خواهد بود؛ لذا به نظر اکثریت هیات عمومی دیوان عالی کشور رای شعبه بیست و چهارم دیوان عالی کشور که رسیدگی به دعوی مال غیرمنقول مربوط به شرکت را در صلاحیت دادگاه محل وقوع غیرمنقول دانسته و حکم دادگاه عمومی را در این زمینه تأیید کرده، صحیح و موافق موازین قانونی تشخیص می‌گردد. این رای بر طبق ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب سال ۱۳۷۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها لازم الاتباع است.

مواد مرتبط

• ماده ۵۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۲۳ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب
• ماده ۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری

جستارهای وابسته

• مال غیرمنقول
• مدعی
• مدعی علیه
• دعوی مالکیت
• صلاحیت محلی