ماده 9 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست

ماده 9 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب 1392: كليه كودكان و نوجوانان نابالغ و نيز افراد بالغ زير شانزده سال كه به تشخيص دادگاه، عدم رشد و يا نياز آنان به سرپرستي احراز شود و واجد شرايط مذكور در ماده (8) اين قانون باشند، مشمول مفاد اين قانون مي ‌گردند.

مواد مرتبط

• ماده 8 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست

توضیح واژگان

کودک: در تعریف کودکی و تعیین مرز آن با بزرگسالی اختلاف بسیار است در قانون ایران تعریفی از کودک و سن کودکی نداریم ولی بر اساس کنوانسیون حقوق کودک می توان گفت کودکی فرآیندی است که از ابتدای تولد تا 18 سالگی را در برمی گیرد.

سرپرستی کودک: عبارت است از حفاظت از کودک و نوجوان بی سرپرست و بدسرپرست به منظور تامین نیازهای مادی و معنوی آنان که به اشخاصی به غیر از پدر و مادرشان سپرده می شود.

پیشینه

در ماده 6 قانون حمایت از کودکان بدون سرپرست، حداکثر سن 12 سال بود. اما در ماده 9 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب 1392 افراد بالغ زیر 16 نیز ممکن است تحت سرپرستی قرار گیرند که به نظر می رسد بیشتر به جهت اسکان افراد بهزیستی باشد.

رویه های قضایی

• نظریه شماره 7/1400/558 مورخ 1400/06/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مقررات قانون حمایت از حقوق معلولان درخصوص سرپرستان قانونی معلولین

مقالات مرتبط

وضعیت حقوقی فرزند خواندگی در حقوق ایران ، مقررات بین‌المللی و تعارض قوانین