ماده 8 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 8 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب 1392: سپردن سرپرستي افراد موضوع اين قانون در صورتي مجاز است كه داراي يكي از شرايط ذيل باشند:

الف ـ امكان شناخت هيچ يك از پدر، مادر و جد پدري آنان وجود نداشته باشد.

ب ـ پدر، مادر، جد پدري و وصي منصوب از سوي ولي ‌قهري‌ آنان در قيد حيات نباشند.

ج ـ افرادي كه سرپرستي آنان به موجب حكم مراجع صلاحيتدار به سازمان سپرده گرديده و تا زمان دو سال از تاريخ سپردن آنان به سازمان، پدر يا مادر و يا جد پدري و وصي منصوب از سوي ولي قهري براي سرپرستي آنان مراجعه ننموده باشند.

د ـ هيچ يك از پدر، مادر و جد پدري آنان و وصي منصوب از سوي ولي قهري صلاحيت سرپرستي را نداشته باشند و به تشخيص دادگاه صالح اين امر حتي با ضم امين يا ناظر نيز حاصل نشود.

تبصره 1 ـ چنانچه پدر يا مادر يا جد پدري كودك يا نوجوان و وصي منصوب از سوي ولي قهري مراجعه كنند، دادگاه در صورتي‌ كه آنان را واجد صلاحيت لازم ولو با ضم امين يا ناظر تشخيص دهد و مفسده مهمي نيز كودك يا نوجوان را تهديد نكند؛ با اخذ نظر سازمان با رعايت حق حضانت مادر و تقدم آن نسبت به استرداد آنان حكم صادر مي‌ كند در غير اين‌ صورت حكم سرپرستي ابقاء مي ‌شود.

تبصره 2 ـ در صورت وجود اقارب طبقه دوم و تقاضاي هر يك از آنان و وجود شرايط، سرپرستي به وي واگذار مي‌ شود و در صورت تعدد تقاضا و يكساني شرايط متقاضيان، سرپرست با قرعه انتخاب مي‌ گردد. در صورت نبود اقارب طبقه دوم بين اقارب طبقه سوم بدين نحو عمل مي ‌شود.

مواد مرتبط

پیشینه

شرایط کودک یا نوجوان تحت سرپرستی پیش از قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب 1392 در ماده 6 قانون حمایت از کودکان بی سرپرست مصوب 1353 پیش بینی شده بود. در این ماده تنها کودکانی به سرپرستی پذیرفته می شدند که بی سرپرست باشند. اما در قانون مصوب 1392 کودکان بد سرپرست نیز می توانند تحت سرپرستی قرار گیرند.[۱]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 8 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست

  1. سپردن سرپرستی تنها در صورت عدم امکان شناخت پدر، مادر، و جد پدری ممکن است.
  2. درصورتی که پدر، مادر، جد پدری و وصی منصوب در قید حیات نباشند، سرپرستی سپرده می‌شود.
  3. در صورتی که پس از دو سال از سپردن به سازمان، والدین یا جد پدری مراجعه نکنند، سرپرستی به افراد موضوع این قانون سپرده می‌شود.
  4. در صورت عدم صلاحیت سرپرستی پدر، مادر، جد پدری و وصی منصوب، حتی با ضم امین یا ناظر، سرپرستی به افراد موضوع این قانون سپرده می‌شود.
  5. اگر والدین یا جد پدری کودک مراجعه کنند و اگر دادگاه آنان را واجد صلاحیت بداند و هیچ مفسده‌ای کودک را تهدید نکند، با اخذ نظر سازمان و رعایت حق حضانت مادر، حکم به استرداد داده می‌شود.
  6. اگر اقارب طبقه دوم درخواست سرپرستی کنند و واجد شرایط باشند، سرپرستی به آن‌ها واگذار می‌شود.
  7. در صورت تعدد تقاضا و یکنواختی شرایط، سرپرست با قرعه انتخاب می‌شود.
  8. در صورت نبود اقارب طبقه دوم، بین اقارب طبقه سوم به همان روش عمل می‌شود.

منابع

  1. صادق شریعتی نسب. فرزندخواندگی. چاپ 1. شهر دانش، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3527800