فرجام تبعی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «فرجام خوانده می‌تواند فقط در ضمن پاسخی که به دادخواست فرجامی می‌دهد از حکمی که مورد شکایت فرجامی است نسبت به جهتی که آن را به ضرر خود یا خلاف موازین شرعی و مقررات قانونی می‌داند تبعاً درخواست رسیدگی فرجامی نماید در این صورت...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ممکن است یکی از [[اصحاب دعوی]] نسبت به [[حکم]] صادره از [[دادگاه تالی]] (اگر چه در قسمتی به ضررش باشد) اما [[فرجام خواهی]] نکند ولی طرف مقابل او در مهلت مقرر نسبت به تقدیم [[دادخواست فرجامی]]، اقدام نماید. در این صورت، قانونگذار به منظور حفظ حقوق طرف دیگر، اجازه داده که وی ضمن پاسخگویی به دادخواست فرجامیِ طرف مقابل، خود نیز درخواست رسیدگی فرجامی کند. به این نوع از فرجام خواهی، '''فرجام تبعی''' گفته می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بایسته های آیین دادرسی مدنی (بر اساس قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6669804|صفحه=|نام۱=قدرت اله|نام خانوادگی۱=واحدی|چاپ=1}}</ref> | |||
== درخواست فرجام تبعی == | |||
[[فرجام خوانده]] می‌تواند فقط در ضمن پاسخی که به [[دادخواست فرجامی]] می‌دهد از [[حکم|حکمی]] که مورد شکایت فرجامی است نسبت به جهتی که آن را به ضرر خود یا خلاف [[موازین شرعی]] و [[مقررات قانونی]] می‌داند تبعاً درخواست [[رسیدگی فرجامی]] نماید در این صورت درخواست '''فرجام تبعی''' به طرف [[ابلاغ]] می‌شود که ظرف مدت بیست روز به‌طور کتبی پاسخ دهد، هر چند مدت مقرر برای درخواست فرجام نسبت به او منقضی شده باشد.<ref>[[ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی]]</ref> لذا لازم نیست فرجام خواه تبعی از حکم دادگاه متضرر شده باشد، تا تبعا درخواست رسیدگی فرجامی کند بلکه چنانچه حکم را خلاف مقررات شرعی یا قانونی بداند برای درخواست فرجامی کافیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3986564|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=564536|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> در هر حال فرجام تبعی مستقلاً قابل طرح نبوده و باید به تبع فرجام اصلی صورت گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=575916|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | [[فرجام خوانده]] می‌تواند فقط در ضمن پاسخی که به [[دادخواست فرجامی]] می‌دهد از [[حکم|حکمی]] که مورد شکایت فرجامی است نسبت به جهتی که آن را به ضرر خود یا خلاف [[موازین شرعی]] و [[مقررات قانونی]] می‌داند تبعاً درخواست [[رسیدگی فرجامی]] نماید در این صورت درخواست '''فرجام تبعی''' به طرف [[ابلاغ]] می‌شود که ظرف مدت بیست روز به‌طور کتبی پاسخ دهد، هر چند مدت مقرر برای درخواست فرجام نسبت به او منقضی شده باشد.<ref>[[ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی]]</ref> لذا لازم نیست فرجام خواه تبعی از حکم دادگاه متضرر شده باشد، تا تبعا درخواست رسیدگی فرجامی کند بلکه چنانچه حکم را خلاف مقررات شرعی یا قانونی بداند برای درخواست فرجامی کافیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3986564|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=564536|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> در هر حال فرجام تبعی مستقلاً قابل طرح نبوده و باید به تبع فرجام اصلی صورت گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=575916|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۸
ممکن است یکی از اصحاب دعوی نسبت به حکم صادره از دادگاه تالی (اگر چه در قسمتی به ضررش باشد) اما فرجام خواهی نکند ولی طرف مقابل او در مهلت مقرر نسبت به تقدیم دادخواست فرجامی، اقدام نماید. در این صورت، قانونگذار به منظور حفظ حقوق طرف دیگر، اجازه داده که وی ضمن پاسخگویی به دادخواست فرجامیِ طرف مقابل، خود نیز درخواست رسیدگی فرجامی کند. به این نوع از فرجام خواهی، فرجام تبعی گفته می شود.[۱]
درخواست فرجام تبعی
فرجام خوانده می‌تواند فقط در ضمن پاسخی که به دادخواست فرجامی می‌دهد از حکمی که مورد شکایت فرجامی است نسبت به جهتی که آن را به ضرر خود یا خلاف موازین شرعی و مقررات قانونی می‌داند تبعاً درخواست رسیدگی فرجامی نماید در این صورت درخواست فرجام تبعی به طرف ابلاغ می‌شود که ظرف مدت بیست روز به‌طور کتبی پاسخ دهد، هر چند مدت مقرر برای درخواست فرجام نسبت به او منقضی شده باشد.[۲] لذا لازم نیست فرجام خواه تبعی از حکم دادگاه متضرر شده باشد، تا تبعا درخواست رسیدگی فرجامی کند بلکه چنانچه حکم را خلاف مقررات شرعی یا قانونی بداند برای درخواست فرجامی کافیست.[۳][۴] در هر حال فرجام تبعی مستقلاً قابل طرح نبوده و باید به تبع فرجام اصلی صورت گیرد.[۵]
طرفین فرجام تبعی
فرجام تبعی فقط در مقابل فرجام خواه و از کسی که طرف درخواست فرجام واقع شده، پذیرفته می‌شود.[۶] قرجام تبعی در مقابل فرجام خواهی اصلی مطرح می‌شود و لذا در مقابل افرادی از اطراف دعوی که فرجام خواهی ننموده‌اند، امکان طرح فرجام خواهی تبعی وجود ندارد در نتیجه تصمیمی که گرفته می‌شود نیز نسبت به آنان تأثیری نخواهد داشت.[۷][۸]
فرجام تبعی از سوی ضخص ثالث
فرجام تبعی از جانب شخص ثالث نیز بی اثر می‌باشد.[۹]
سقوط حق فرجام تبعی یا بلااثر شدن آن
اگر فرجام خواه دادخواست فرجامی خود را استرداد نماید و یا دادخواست او رد شود حق درخواست فرجام تبعی ساقط می‌شود و اگر درخواست فرجام تبعی شده باشد بلااثر می‌گردد.[۱۰] فرجام تبعی بازتابی از فرجام اصلی و مخلوق آن است. فرجام تبعی فقط در مقابل فرجام خواه و از طرف کسی که طرف درخواست فرجام واقع شده پذیرفته می‌شود و لذا «اگر فرجام اصلی به نحوی از انحا متوفی شود فرجام تبعی نیز منتفی خواهد شد»[۱۱]
دادخواست و هزینه دادرسی در فرجام تبعی
مطابق ماده ۴۱۶ قانون آیین دادرسی مدنی فرجام خواهی تبعی مستلزم تقدیم دادخواست نبوده[۱۲] و همچنین نیاز به پرداخت هزینه دادرسی نیز ندارد.[۱۳]
منابع
- ↑ قدرت اله واحدی. بایسته های آیین دادرسی مدنی (بر اساس قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379). چاپ 1. میزان، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6669804
- ↑ ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم). چاپ 4. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3986564
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 564536
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575916
- ↑ ماده ۴۱۴ قانون آیین دادرسی مدنی
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم). چاپ 4. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3986708
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 564556
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575940
- ↑ ماده ۴۱۵ قانون آیین دادرسی مدنی
- ↑ سیدمحسن صدرزاده افشار. آیین دادرسی مدنی و بازرگانی دادگاه های عمومی و انقلاب (جلد اول-دوم-سوم). چاپ 11. جهاد دانشگاهی، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2265496
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575960
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575968