ماده ۵۹ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(نگارش نکات مربوط به ماده + ارجاع + لینک) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
سابقاً قانونگذار در [[ماده 40 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370]] در خصوص مدت آزادی مشروط تعیین تکلیف کرده بود. طبق این ماده حتی اگر مدت حبس باقی مانده کمتر از یک سال بود دادگاه نمیتوانست مدت آزادی مشروط را کمتر از یک سال تعیین کند.3800244 | سابقاً قانونگذار در [[ماده 40 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370]] در خصوص مدت آزادی مشروط تعیین تکلیف کرده بود. طبق این ماده حتی اگر مدت حبس باقی مانده کمتر از یک سال بود دادگاه نمیتوانست مدت آزادی مشروط را کمتر از یک سال تعیین کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4958364|صفحه=|نام۱=محمدابراهیم|نام خانوادگی۱=شمس ناتری|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=کلانتری|نام۳=زینب|نام خانوادگی۳=ریاضت|نام۴=ابراهیم|نام خانوادگی۴=زارع|چاپ=2}}</ref> البته در زمان حکومت قانون سال 1370 نیز برخی حقوقدانان در این حالت صدور حکم به کمتر از یکسال را جایز میدانستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=665824|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
قانونگذار در این ماده محدوده زمانی [[آزادی مشروط]] را بین یک تا پنج سال تعیین کرده است؛ بنابراین حداکثر مدت آزادی مشروط پنج سال تعیین شده اگرچه مدت حبس باقی مانده بیشتر از پنج سال باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3800264|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> البته یک استثناء بر این حداکثر قابل تصور است که مربوط به اجرای مقررات [[ماده ۶۱ قانون مجازات اسلامی|ماده 61]] در فرض تخلف شخص از دستورات دادگاه در مدت زمان آزادی مشروط است؛ در این فرض دادگاه باید دو سال به مدت آزادی مشروط اضافه کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3802228|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> علاوه بر این بر حداقل تعیین شده در این ماده (یک سال حبس) نیز استثنائی وارد شده که مربوط به زمانی است که باقی مانده حبس کمتر از یک سال باشد؛ در این فرض مدت ازادی مشروط معادل با باقیمانده حبس محکوم خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3800244|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> گفتنی است که دادگاه بعد از تعیین مدت مذکور غیر از موارد جواز قانونی نمیتواند آن را تغییر دهد. <ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4143352|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=1}}</ref> | |||
== مصادیق و نمونه ها == | |||
شخصی به بیست سال حبس محکوم شده است و بعد از گذشت ده سال تقاضای آزادی مشروط میکند که مورد موافقت قرار میگیرد. در این فرض با اینکه ده سال از مدت حبس باقی مانده ولی حداکثر مدت آزادی مشروط شخص مذکور ده سال خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4958368|صفحه=|نام۱=محمدابراهیم|نام خانوادگی۱=شمس ناتری|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=کلانتری|نام۳=زینب|نام خانوادگی۳=ریاضت|نام۴=ابراهیم|نام خانوادگی۴=زارع|چاپ=2}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۵
مدت آزادی مشروط شامل بقیه مدت مجازات می شود، لکن دادگاه می تواند مدت آن را تغییر دهد و در هر حال آزادی مشروط نمی تواند کمتر از یک سال و بیشتر از پنج سال باشد جز در مواردی که مدت باقیمانده کمتر از یک سال باشد که در این صورت مدت آزادی مشروط معادل بقیه مدت حبس است.
پیشینه
سابقاً قانونگذار در ماده 40 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370 در خصوص مدت آزادی مشروط تعیین تکلیف کرده بود. طبق این ماده حتی اگر مدت حبس باقی مانده کمتر از یک سال بود دادگاه نمیتوانست مدت آزادی مشروط را کمتر از یک سال تعیین کند.[۱] البته در زمان حکومت قانون سال 1370 نیز برخی حقوقدانان در این حالت صدور حکم به کمتر از یکسال را جایز میدانستند.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
قانونگذار در این ماده محدوده زمانی آزادی مشروط را بین یک تا پنج سال تعیین کرده است؛ بنابراین حداکثر مدت آزادی مشروط پنج سال تعیین شده اگرچه مدت حبس باقی مانده بیشتر از پنج سال باشد.[۳] البته یک استثناء بر این حداکثر قابل تصور است که مربوط به اجرای مقررات ماده 61 در فرض تخلف شخص از دستورات دادگاه در مدت زمان آزادی مشروط است؛ در این فرض دادگاه باید دو سال به مدت آزادی مشروط اضافه کند.[۴] علاوه بر این بر حداقل تعیین شده در این ماده (یک سال حبس) نیز استثنائی وارد شده که مربوط به زمانی است که باقی مانده حبس کمتر از یک سال باشد؛ در این فرض مدت ازادی مشروط معادل با باقیمانده حبس محکوم خواهد بود.[۵] گفتنی است که دادگاه بعد از تعیین مدت مذکور غیر از موارد جواز قانونی نمیتواند آن را تغییر دهد. [۶]
مصادیق و نمونه ها
شخصی به بیست سال حبس محکوم شده است و بعد از گذشت ده سال تقاضای آزادی مشروط میکند که مورد موافقت قرار میگیرد. در این فرض با اینکه ده سال از مدت حبس باقی مانده ولی حداکثر مدت آزادی مشروط شخص مذکور ده سال خواهد بود.[۷]
منابع
- ↑ محمدابراهیم شمس ناتری، حمیدرضا کلانتری، زینب ریاضت و ابراهیم زارع. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی. چاپ 2. میزان، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4958364
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 665824
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3800264
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3802228
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3800244
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4143352
- ↑ محمدابراهیم شمس ناتری، حمیدرضا کلانتری، زینب ریاضت و ابراهیم زارع. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی. چاپ 2. میزان، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4958368