ماده 20 قانون تسریع محاکمات: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: برگردانده‌شده |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: برگردانده‌شده |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۲۰ قانون تسریع محاکمات مصوب ۱۳۰۹,۰۴,۰۳:''' و | '''ماده ۲۰ قانون تسریع محاکمات مصوب ۱۳۰۹,۰۴,۰۳:''' و هفتم - در موارد ذیل حکم محکمه که صلاحیت ذاتی نداشته نقض خواهد شد و لو اینکه در هیچیک از مراحل رسیدگی ایراد بصلاحیت نشده باشد: | ||
۱ – هرگاه محکمه ابتدایی در کاریکه ذاتا در حدود صلاحیت محکمه استیناف است و یا محکمه استیناف در امریکه در صلاحیت محکمه ابتدایی است حکم داده: | |||
۲ – هرگاه محاکم عمومی در اموریکه در صلاحیت ذاتی محاکم شرع است حکم داده باشند. | |||
۳ – هرگاه در دعوایی از محکمه عدلیه حکمی صادر شده باشد که رسیدگی بان در حدود صلاحیت ذاتی محاکم عدلیه نبوده است. | |||
* [[ماده 20 قانون تسریع محاکمات|مشاهده ماده قبلی]] | * [[ماده 20 قانون تسریع محاکمات|مشاهده ماده قبلی]] | ||
نسخهٔ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۰
ماده ۲۰ قانون تسریع محاکمات مصوب ۱۳۰۹,۰۴,۰۳: و هفتم - در موارد ذیل حکم محکمه که صلاحیت ذاتی نداشته نقض خواهد شد و لو اینکه در هیچیک از مراحل رسیدگی ایراد بصلاحیت نشده باشد:
۱ – هرگاه محکمه ابتدایی در کاریکه ذاتا در حدود صلاحیت محکمه استیناف است و یا محکمه استیناف در امریکه در صلاحیت محکمه ابتدایی است حکم داده:
۲ – هرگاه محاکم عمومی در اموریکه در صلاحیت ذاتی محاکم شرع است حکم داده باشند.
۳ – هرگاه در دعوایی از محکمه عدلیه حکمی صادر شده باشد که رسیدگی بان در حدود صلاحیت ذاتی محاکم عدلیه نبوده است.