جرم شناسی (نجفی ابرندآبادی): تفاوت میان نسخهها
جز (Javad صفحهٔ جرم شناسی (ابرندآبادی) را به جرم شناسی (نجفی ابرندآبادی) منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب|تصویر=پرونده:جرم شناسی.jpg|اندازه تصویر=200px|نویسنده=[[ژرژ پیکا]]|موضوع=[[جرم شناسی]]|مترجم=[[علی حسین نجفی ابرندآبادی]]|زبان=فارسی|کشور=ایران|محل ناشر فارسی=تهران|ناشر=[[انتشارات میزان]]|تعداد_صفحات=128}} | {{جعبه اطلاعات کتاب|تصویر=پرونده:جرم شناسی.jpg|اندازه تصویر=200px|نویسنده=[[ژرژ پیکا]]|موضوع=[[جرم شناسی]]|مترجم=[[علی حسین نجفی ابرندآبادی]]|زبان=فارسی|کشور=ایران|محل ناشر فارسی=تهران|ناشر=[[انتشارات میزان]]|تعداد_صفحات=128}} | ||
'''''جرمشناسی''''' نام کتابی است نوشته | '''''جرمشناسی''''' نام کتابی است نوشته ژرژپیکا به ترجمه [[علی حسین نجفی ابرندآبادی]] که توسط [[انتشارات میزان]] به چاپ رسیدهاست.<ref>نجفی ابرند آبادی، جرمشناسی، ص2</ref> | ||
== محتوای کتاب == | == محتوای کتاب == | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== بخشی از کتاب == | == بخشی از کتاب == | ||
نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب اینطور می نویسند:<blockquote> | نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب اینطور می نویسند:<blockquote>جرم یک پدیده قدیمی است و واکنش جامعه نسبت به آن بیشتر از اصول اخلاقی سنتی متأثر میشود تا از فنهای مدرن. در چنین شرایطی، آنچه جرمشناسی میتواند عرضه کند، در وهله نخست یک دید عینی تر، جهانی تر و عمومی تر از دید قوانین ملی مختلف است؛ و در وهله دوم، یک بینش عینی تر نسبت به دید قانون جزایی؛ (زیرا [[جرمشناسی]] با دغدغهها و ضرورتهای فوری مربوط به نظم عمومی و سرکوبی کیفری فاصله دارد) و سرانجام در وهله سوم، یک بینش پربار شده با دستاوردهای پژوهشهای جامعه شناختی، بالینی یا آماری است. | ||
مفهوم جرم بی تردید دارای فایده عملی است، ولی مشخص کردن محدوده آن دشوار است. جرم که یک عمل انسانی است، اغلب با چنان پیچیدگی ظاهر میشود که تحلیل آن را در بادی امر سخت مینماید. این موضوع اصولاً ناشی از این واقعیت است که پژوهشگران اغلب میخواهند جرم را به عنوان یک عمل انسانی بررسی کنند، حال آن که در واقع این کار را میتوان فقط از طریق تعریف حقوقی که جامعه به این عمل میدهد انجام داد. | مفهوم جرم بی تردید دارای فایده عملی است، ولی مشخص کردن محدوده آن دشوار است. جرم که یک عمل انسانی است، اغلب با چنان پیچیدگی ظاهر میشود که تحلیل آن را در بادی امر سخت مینماید. این موضوع اصولاً ناشی از این واقعیت است که پژوهشگران اغلب میخواهند جرم را به عنوان یک عمل انسانی بررسی کنند، حال آن که در واقع این کار را میتوان فقط از طریق تعریف حقوقی که جامعه به این عمل میدهد انجام داد. | ||
جرمشناسی، بدون آن که خود را مقید به تعریف حقوقی این یا آن قانون بکند، سعی میکند جرایمی را مطالعه کند که جامعه آنها را به همین عنوان پذیرفتهاست. جرمشناسی، در عین حال، قلمرو مطالعات خود را امروز به مفاهیم وسیع تر، از جمله انحراف تعمیم دادهاست، ولی مفهوم جرم را همچنان از مفاهیم غیر حقوقی تفکیک میکند. | جرمشناسی، بدون آن که خود را مقید به تعریف حقوقی این یا آن قانون بکند، سعی میکند جرایمی را مطالعه کند که جامعه آنها را به همین عنوان پذیرفتهاست. جرمشناسی، در عین حال، قلمرو مطالعات خود را امروز به مفاهیم وسیع تر، از جمله انحراف تعمیم دادهاست، ولی مفهوم جرم را همچنان از مفاهیم غیر حقوقی تفکیک میکند.<ref>نجفی ابرند آبادی، جرمشناسی، ص32</ref></blockquote> | ||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[جرم شناسی]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:کتاب های حقوقی]] | [[رده:کتاب های حقوقی]] | ||
[[رده:کتاب های علی حسین نجفی ابرندآبادی]] | [[رده:کتاب های علی حسین نجفی ابرندآبادی]] | ||
[[رده:جرم]] | [[رده:کتاب های حقوق جزا]] | ||
[[رده:کتاب های جرم شناسی]] |
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۸
نویسنده(ها) | ژرژ پیکا |
---|---|
برگرداننده(ها) | علی حسین نجفی ابرندآبادی |
کشور | ایران مکان ناشر فارسی: تهران |
زبان | فارسی |
موضوع(ها) | جرم شناسی |
ناشر | انتشارات میزان |
شمار صفحات | 128 |
جرمشناسی نام کتابی است نوشته ژرژپیکا به ترجمه علی حسین نجفی ابرندآبادی که توسط انتشارات میزان به چاپ رسیدهاست.[۱]
محتوای کتاب
این کتاب در ۵ فصل زیر تدوین گردیدهاست:
- فصل اول: نگاهی نو به جرم
- فصل دوم: علم جرم
- فصل سوم: بزهکاری و بزهکاران
- فصل چهارم: جامعه و جرم
- فصل پنجم: مسائل و دورنماها
بخشی از کتاب
نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب اینطور می نویسند:
جرم یک پدیده قدیمی است و واکنش جامعه نسبت به آن بیشتر از اصول اخلاقی سنتی متأثر میشود تا از فنهای مدرن. در چنین شرایطی، آنچه جرمشناسی میتواند عرضه کند، در وهله نخست یک دید عینی تر، جهانی تر و عمومی تر از دید قوانین ملی مختلف است؛ و در وهله دوم، یک بینش عینی تر نسبت به دید قانون جزایی؛ (زیرا جرمشناسی با دغدغهها و ضرورتهای فوری مربوط به نظم عمومی و سرکوبی کیفری فاصله دارد) و سرانجام در وهله سوم، یک بینش پربار شده با دستاوردهای پژوهشهای جامعه شناختی، بالینی یا آماری است.
مفهوم جرم بی تردید دارای فایده عملی است، ولی مشخص کردن محدوده آن دشوار است. جرم که یک عمل انسانی است، اغلب با چنان پیچیدگی ظاهر میشود که تحلیل آن را در بادی امر سخت مینماید. این موضوع اصولاً ناشی از این واقعیت است که پژوهشگران اغلب میخواهند جرم را به عنوان یک عمل انسانی بررسی کنند، حال آن که در واقع این کار را میتوان فقط از طریق تعریف حقوقی که جامعه به این عمل میدهد انجام داد.
جرمشناسی، بدون آن که خود را مقید به تعریف حقوقی این یا آن قانون بکند، سعی میکند جرایمی را مطالعه کند که جامعه آنها را به همین عنوان پذیرفتهاست. جرمشناسی، در عین حال، قلمرو مطالعات خود را امروز به مفاهیم وسیع تر، از جمله انحراف تعمیم دادهاست، ولی مفهوم جرم را همچنان از مفاهیم غیر حقوقی تفکیک میکند.[۲]