مبنای زمانی احیاء در اراضی ملی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات پایان نامه|عنوان=مبنای زمانی احیاء در اراضی ملی|رشته تحصیلی=حقوق خصوصی – حقوق ثبت اسناد و املاک|دانشجو=ام البنین غریب بلوک|استاد راهنمای اول=علیرضا حسنی|استاد مشاور اول=دکتر نوریان|مقطع تحصیلی=کارشناسی ارشد|سال دفاع=۱۳۹۷|دانشگ...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''مبنای زمانی احیاء در اراضی ملی''' عنوان پایان نامه ای است که توسط [[ام البنین غریب بلوک]]، با راهنمایی [[علیرضا حسنی]] و با مشاوره [[دکتر نوریان]] در سال ۱۳۹۷ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان دفاع گردید. | '''مبنای زمانی احیاء در اراضی ملی''' عنوان پایان نامه ای است که توسط [[ام البنین غریب بلوک]]، با راهنمایی [[علیرضا حسنی]] و با مشاوره [[دکتر نوریان]] در سال ۱۳۹۷ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان دفاع گردید. | ||
==چکیده== | ==چکیده== | ||
جنگل ها و مراتع کشور سطحی بالغ بر یکصد میلیون هکتار حدود ۶۰ درصد از خاک میهن را تشکیل می دهد و مهم ترین عرصه ی تامین کننده نیازهای ارضی به شمار رفته و نقش سازنده ی آن در زیربنای اقتصادی ملی و مسایل زیست محیطی مانند تعدیل کننده آب و هوا و جریان های آبی کشور، تولید کننده مستمر علوفه و گیاهان دارویی و صنعتی، زیستگاه وحوش، تفرجگاه مردم، تولید قسمت اعظم اکسیژن مورد نیاز و بالاخره تضمین کننده ی حیات جامعه ی انسانی از اهمیت خاصی برخوردار است. با وجود تصرفات و تملکات اربابی بر جنگل ها و مراتع و نفوذ و ممانعت سیاسی این افراد در ۲۷ دی ماه سال ۱۳۴۱ جنگل ها و مراتع ملی اعلام شدند و قانون آن به تصویب رسید و در پی آن در قانون حفاظت و بهره برداری از جنگل ها و مراتع مصوب ۱۳۴۶ و قوانین مشابه آن، سازمان جنگل بانی مسیول اجرای قانون ملی کردن اراضی موصوف و تملک آن به نفع دولت شد. در پی بروز برخی اختلافات، کمیسیون ماده ۵۶ مسیول رسیدگی به این اختلافات شد و آرای آن نیز قطعی بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تصویب قانون دیوان عدالت اداری، اشخاص برای اعتراض و احقاق حقوق خود به دیوان مذکور مراجعه می کردند تا آن که در سال ۱۳۶۷ قانون ماده واحده تعیین تکلیف اراضی اختلافی ملی به تصویب رسید و رسیدگی به شکایات در آن پیش بینی شد. مبانی فقهی و حقوقی ملی شدن اراضی انفال که یکی از مصادیق آن اراضی عمومی است، در اصل ۴۵ قانون اساسی به تفصیل مورد اشاره قرار گرفته است و احادیث و روایات نیز حق بهره وری از این نوع اراضی را متعلق به عموم مردم دانسته و مالکیت و اداره آن را به امام (حاکم) نسبت داده اند. | جنگل ها و مراتع کشور سطحی بالغ بر یکصد میلیون هکتار حدود ۶۰ درصد از خاک میهن را تشکیل می دهد و مهم ترین عرصه ی تامین کننده نیازهای ارضی به شمار رفته و نقش سازنده ی آن در زیربنای اقتصادی ملی و مسایل زیست محیطی مانند تعدیل کننده آب و هوا و جریان های آبی کشور، تولید کننده مستمر علوفه و گیاهان دارویی و صنعتی، زیستگاه وحوش، تفرجگاه مردم، تولید قسمت اعظم اکسیژن مورد نیاز و بالاخره تضمین کننده ی حیات جامعه ی انسانی از اهمیت خاصی برخوردار است. با وجود تصرفات و تملکات اربابی بر جنگل ها و مراتع و نفوذ و ممانعت سیاسی این افراد در ۲۷ دی ماه سال ۱۳۴۱ جنگل ها و مراتع ملی اعلام شدند و قانون آن به تصویب رسید و در پی آن در قانون حفاظت و بهره برداری از جنگل ها و مراتع مصوب ۱۳۴۶ و قوانین مشابه آن، سازمان جنگل بانی مسیول اجرای قانون ملی کردن اراضی موصوف و تملک آن به نفع دولت شد. در پی بروز برخی اختلافات، کمیسیون ماده ۵۶ مسیول رسیدگی به این اختلافات شد و آرای آن نیز قطعی بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تصویب قانون دیوان عدالت اداری، اشخاص برای اعتراض و احقاق حقوق خود به دیوان مذکور مراجعه می کردند تا آن که در سال ۱۳۶۷ قانون ماده واحده تعیین تکلیف اراضی اختلافی ملی به تصویب رسید و رسیدگی به شکایات در آن پیش بینی شد. مبانی فقهی و حقوقی ملی شدن اراضی انفال که یکی از مصادیق آن اراضی عمومی است، در [[اصل ۴۵ قانون اساسی]] به تفصیل مورد اشاره قرار گرفته است و احادیث و روایات نیز حق بهره وری از این نوع اراضی را متعلق به عموم مردم دانسته و مالکیت و اداره آن را به امام (حاکم) نسبت داده اند. | ||
==کلیدواژه ها== | ==کلیدواژه ها== | ||
* احیاء | * احیاء | ||
* اراضی ملی | * اراضی ملی | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[اصل ۴۵ قانون اساسی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۳
 | |
| عنوان | مبنای زمانی احیاء در اراضی ملی |
|---|---|
| رشته | حقوق خصوصی – حقوق ثبت اسناد و املاک |
| دانشجو | ام البنین غریب بلوک |
| استاد راهنما | علیرضا حسنی |
| استاد مشاور | دکتر نوریان |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | ۱۳۹۷ |
| دانشگاه | دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان |
مبنای زمانی احیاء در اراضی ملی عنوان پایان نامه ای است که توسط ام البنین غریب بلوک، با راهنمایی علیرضا حسنی و با مشاوره دکتر نوریان در سال ۱۳۹۷ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان دفاع گردید.
چکیده
جنگل ها و مراتع کشور سطحی بالغ بر یکصد میلیون هکتار حدود ۶۰ درصد از خاک میهن را تشکیل می دهد و مهم ترین عرصه ی تامین کننده نیازهای ارضی به شمار رفته و نقش سازنده ی آن در زیربنای اقتصادی ملی و مسایل زیست محیطی مانند تعدیل کننده آب و هوا و جریان های آبی کشور، تولید کننده مستمر علوفه و گیاهان دارویی و صنعتی، زیستگاه وحوش، تفرجگاه مردم، تولید قسمت اعظم اکسیژن مورد نیاز و بالاخره تضمین کننده ی حیات جامعه ی انسانی از اهمیت خاصی برخوردار است. با وجود تصرفات و تملکات اربابی بر جنگل ها و مراتع و نفوذ و ممانعت سیاسی این افراد در ۲۷ دی ماه سال ۱۳۴۱ جنگل ها و مراتع ملی اعلام شدند و قانون آن به تصویب رسید و در پی آن در قانون حفاظت و بهره برداری از جنگل ها و مراتع مصوب ۱۳۴۶ و قوانین مشابه آن، سازمان جنگل بانی مسیول اجرای قانون ملی کردن اراضی موصوف و تملک آن به نفع دولت شد. در پی بروز برخی اختلافات، کمیسیون ماده ۵۶ مسیول رسیدگی به این اختلافات شد و آرای آن نیز قطعی بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تصویب قانون دیوان عدالت اداری، اشخاص برای اعتراض و احقاق حقوق خود به دیوان مذکور مراجعه می کردند تا آن که در سال ۱۳۶۷ قانون ماده واحده تعیین تکلیف اراضی اختلافی ملی به تصویب رسید و رسیدگی به شکایات در آن پیش بینی شد. مبانی فقهی و حقوقی ملی شدن اراضی انفال که یکی از مصادیق آن اراضی عمومی است، در اصل ۴۵ قانون اساسی به تفصیل مورد اشاره قرار گرفته است و احادیث و روایات نیز حق بهره وری از این نوع اراضی را متعلق به عموم مردم دانسته و مالکیت و اداره آن را به امام (حاکم) نسبت داده اند.
کلیدواژه ها
- احیاء
- اراضی ملی