ماده ۹ قانون شکار و صید: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۹ قانون شکار و صید:''' (اصلاحی ۱۳۷۵/۰۹/۲۵)- چنانچه مأموران سازمان و میرشکاران و یا صاحبان مزارع و باغها در حدود مجوزهای صادر شده نتوانند از دفع خسارت یا صدماتی که از ناحیه جانوران وحشی به افراد، مزارع و باغها وارد می شود جلوگیری به عمل آور...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[رده: مواد قانون شکار و صید]] | [[رده: مواد قانون شکار و صید]] | ||
== رویه های قضایی == | |||
* [[رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره شرایط تصدیق ورود خسارت توسط سازمان محیط زیست]] | |||
* [[رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره امکان جبران خسارت از ناحیه حیات وحش]] | |||
* [[نظریه شماره 7/95/1329 مورخ 1395/06/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 1329/95/7 مورخ 1131/10/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۲
ماده ۹ قانون شکار و صید: (اصلاحی ۱۳۷۵/۰۹/۲۵)- چنانچه مأموران سازمان و میرشکاران و یا صاحبان مزارع و باغها در حدود مجوزهای صادر شده نتوانند از دفع خسارت یا صدماتی که از ناحیه جانوران وحشی به افراد، مزارع و باغها وارد می شود جلوگیری به عمل آورند جبران خسارات وارد شده از محل درآمدهای حاصل از اجرای این قانون تأمین خواهد شد همچنین سازمان می تواند جهت پیشگیری از این خسارت نسبت به محصور نمودن زیستگاههای حفاظت شده جانوران وحشی از محل درآمدهای مذکور اقدام نماید.