ماده ۱۳ قانون مبارزه با مواد مخدر: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== رویه قضایی == | == رویه قضایی == | ||
* [[نظریه شماره 7/1401/1253 مورخ 1402/04/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نگهداری مواد مخدر]] | * [[نظریه شماره 7/1401/1253 مورخ 1402/04/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نگهداری مواد مخدر]] | ||
{{مواد قانون مبارزه با مواد مخدر}} | {{مواد قانون مبارزه با مواد مخدر}} | ||
[[رده: مواد قانون مبارزه با مواد مخدر]] | [[رده: مواد قانون مبارزه با مواد مخدر]] | ||
== رویه های قضایی == | |||
* [[رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره شرط ضبط محل انبار مواد مخدر]] | |||
* [[نظریه شماره 7/96/2407 مورخ 1396/10/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 7/93/2510 مورخ 1393/10/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 7/93/2362 مورخ 1393/09/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 7/1401/1253 مورخ 1402/04/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نگهداری مواد مخدر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۲
ماده ۱۳ قانون مبارزه با مواد مخدر: (اصلاحی ۱۳۷۶/۰۸/۱۷)- هرگاه کسی واحد صنعتی، تجاری، خدماتی و یا محل مسکونی خود را برای انبار کردن، تولید و یا توزیع مواد مخدر یا «روان گردان های صنعتی غیرداروئی» معد سازد و یا مورد استفاده قرار دهد و یا بدین منظور آنها را در اختیار دیگری بگذارد و نیز هرگاه نماینده مالک با اطلاع یا اجازه وی مرتکب این امور شود. موافقت اصولی و پروانه بهره برداری واحد صنعتی یا جواز کسب واحد تجاری و خدماتی مربوط لغو و واحد یا واحدهای مذکور در این ماده به نفع دولت ضبط میگردد.
رویه قضایی
رویه های قضایی
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره شرط ضبط محل انبار مواد مخدر
- نظریه شماره 7/96/2407 مورخ 1396/10/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/93/2510 مورخ 1393/10/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/93/2362 مورخ 1393/09/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/1401/1253 مورخ 1402/04/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نگهداری مواد مخدر