مفلس: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در [[عرف]]، '''مُفلِس''' به [[شخص|شخصی]] گفته می‌شود که فقیر و بی [[مال]] باشد. به عبارت دیگر، مُفلِس کسی است که [[بدهی|بدهی‌هایش]] بیشتر از میزان [[دارایی]] و مطالباتش باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6714492|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=قائم مقام فراهانی|چاپ=6}}</ref> همچنین، اینطور بیان شده است که [[مفلس]] را باید فردی دانست که از [[تصرف]] در [[مال|اموال]] خود به واسطه عدم کفایت [[دارایی]] ممنوع است. [[قانون]] ایران چنین کسی را اگر [[تاجر]] نباشد، از تصرف در دارایی خویش ممنوع نکرده است لیکن در [[قانون تسریع محاکمات و اعسار]]، مفلس [[محجور]] شناخته می‌شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار،وکالت ...)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1593728|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=12}}</ref> | در [[عرف]]، '''مُفلِس''' به [[شخص|شخصی]] گفته می‌شود که فقیر و بی [[مال]] باشد. به عبارت دیگر، مُفلِس کسی است که [[بدهی|بدهی‌هایش]] بیشتر از میزان [[دارایی]] و مطالباتش باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6714492|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=قائم مقام فراهانی|چاپ=6}}</ref> همچنین، اینطور بیان شده است که [[مفلس]] را باید فردی دانست که از [[تصرف]] در [[مال|اموال]] خود به واسطه عدم کفایت [[دارایی]] ممنوع است. [[قانون]] ایران چنین کسی را اگر [[تاجر]] نباشد، از تصرف در دارایی خویش ممنوع نکرده است لیکن در [[قانون تسریع محاکمات و اعسار]]، مفلس [[محجور]] شناخته می‌شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار،وکالت ...)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1593728|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=12}}</ref> شایان ذکر است به کسی که [[حکم]] [[افلاس]] درباره‌ی او صادر شده باشد، '''مُفَلَّس''' می‌گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6714488|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=قائم مقام فراهانی|چاپ=6}}</ref> | ||
مفلس در معنای شرعی، چنین تعریف شده است:«کسی است که دیون بر او فائق آمده و مالش تکافوی ادای دیون او را ننماید و حاکم پس از احراز شرایط پیش‌بینی شده او را مُفَلَّس قرار داده حکم به حجر وی صادر می‌کند».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد چهارم) (ورشکستگی و تصفیه اموال، افلاس در اسلام و سپر قانونی آن در ایران، ورشکستگی در حقوق تجارت بین المللی)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2714872|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=عرفانی|چاپ=1}}</ref> | مفلس در معنای شرعی، چنین تعریف شده است:«کسی است که دیون بر او فائق آمده و مالش تکافوی ادای دیون او را ننماید و حاکم پس از احراز شرایط پیش‌بینی شده او را مُفَلَّس قرار داده حکم به حجر وی صادر می‌کند».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد چهارم) (ورشکستگی و تصفیه اموال، افلاس در اسلام و سپر قانونی آن در ایران، ورشکستگی در حقوق تجارت بین المللی)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2714872|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=عرفانی|چاپ=1}}</ref> بر اساس نظر برخی از [[فقیه|فقها]]، [[شخص]] [[مفلس]] [[حق]] [[تصرف]] در عین [[مال|اموال]] خویش را ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=متون فقه (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1333852|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمید|نام خانوادگی۲=مسجدسرایی|چاپ=3}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۱۲
در عرف، مُفلِس به شخصی گفته می‌شود که فقیر و بی مال باشد. به عبارت دیگر، مُفلِس کسی است که بدهی‌هایش بیشتر از میزان دارایی و مطالباتش باشد.[۱] همچنین، اینطور بیان شده است که مفلس را باید فردی دانست که از تصرف در اموال خود به واسطه عدم کفایت دارایی ممنوع است. قانون ایران چنین کسی را اگر تاجر نباشد، از تصرف در دارایی خویش ممنوع نکرده است لیکن در قانون تسریع محاکمات و اعسار، مفلس محجور شناخته می‌شد.[۲] شایان ذکر است به کسی که حکم افلاس درباره‌ی او صادر شده باشد، مُفَلَّس می‌گویند.[۳]
مفلس در معنای شرعی، چنین تعریف شده است:«کسی است که دیون بر او فائق آمده و مالش تکافوی ادای دیون او را ننماید و حاکم پس از احراز شرایط پیش‌بینی شده او را مُفَلَّس قرار داده حکم به حجر وی صادر می‌کند».[۴] بر اساس نظر برخی از فقها، شخص مفلس حق تصرف در عین اموال خویش را ندارد.[۵]
منابع
- ↑ محمدحسین قائم مقام فراهانی. حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه). چاپ 6. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6714492
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار،وکالت ...). چاپ 12. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1593728
- ↑ محمدحسین قائم مقام فراهانی. حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه). چاپ 6. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6714488
- ↑ محمود عرفانی. حقوق تجارت (جلد چهارم) (ورشکستگی و تصفیه اموال، افلاس در اسلام و سپر قانونی آن در ایران، ورشکستگی در حقوق تجارت بین المللی). چاپ 1. جنگل، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2714872
- ↑ عباس زراعت و حمید مسجدسرایی. متون فقه (جلد اول). چاپ 3. خط سوم، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1333852