ماده ۶۰۹ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:دیه لب using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
جنایتی که موجب سست و فلج شدن هر یک از لب ها گردد به گونه ای که با خنده و مانند آن از دندان ها کنار نرود، موجب | [[جنایت|جنایتی]] که موجب سست و فلج شدن هر یک از لب ها گردد به گونه ای که با خنده و مانند آن از دندان ها کنار نرود، موجب دو سوم [[دیه لب|دیه یک لب]] و از بین بردن هر یک از لب های سست و فلج شده موجب یک سوم دیه آن است. | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
در گذشته ماده 393 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370) در این خصوص وضع شده بود.1425040 | در گذشته [[ماده 393 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)]]، در این خصوص وضع شده بود.1425040 | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
برخی از حقوقدانان بیان نموده اند که سست شدن لب ها موجب دو ثلث دیه | برخی از حقوقدانان بیان نموده اند که سست شدن لب ها موجب دو ثلث [[دیه کامل|دیه]] است، چرا که این امر به منزله از بین بردن احساس لب ها و در واقع فلج کردن آن ها می باشد،1425036 اما سست شدن یکی از لب های بالا یا پایین موجب دو سوم دیه همان لب یعنی دو سوم نصف دیه است.712432همچنین اگر بخشی از دیه به طور کامل فلج یا سست شود، میزان دیه با نسبت دیه کل آن که ثلث دیه است، پرداخت می شود.712452 بر این اساس [[صدمه]] ای که منجر به سست شدن لب ها می شود را موجب دیه ای معادل 66 نفر شتر دانسته اند.1928264گروهی نیز در خصوص سست شدن لب ها معتقد به پرداخت [[دیه کامل]] هستند.712444 | ||
دو سوم دیه کامل را برابر با 666/66 دینار دانسته اند.671252 | دو سوم دیه کامل را برابر با 666/66 دینار دانسته اند.671252 | ||
== | == مطالعات فقهی == | ||
=== سوابق فقهی === | |||
ماده فوق را منطبق با نظر [[مشهور فقها]] دانسته اند که منطبق بر قاعده کلی مبنی بر لزوم پرداخت دو سوم دیه عضو در فرض فلج شدن آن عضو است،2500300 لذا چنانچه به موجب جنایت وارده بر لب ها ، اعصاب آن ها دچار [[آسیب]] شده و سست شود، احتیاط آن است که دو سوم دیه پرداخت گردد، همچنین قطع لب فلج نیز موجب پرداخت ثلث دیه می شود.4179940 اما گروهی از فقها معتقدند فلج شدن لب ها از آن جایی که موجب از بین رفتن منافع آن ها است، موجب دیه کامل می باشد،4989592 این نظر بیشتر منطبق با دیدگاه فقهای قدیمی تر است.2622804 | |||
== منابع == | |||
[[رده:رفرنس]] | [[رده:رفرنس]] | ||
[[رده:دیات]] | [[رده:دیات]] | ||
[[رده:دیه مقدر اعضا]] | [[رده:دیه مقدر اعضا]] | ||
[[رده:دیه لب]] | [[رده:دیه لب]] |
نسخهٔ ۱۹ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۲۴
جنایتی که موجب سست و فلج شدن هر یک از لب ها گردد به گونه ای که با خنده و مانند آن از دندان ها کنار نرود، موجب دو سوم دیه یک لب و از بین بردن هر یک از لب های سست و فلج شده موجب یک سوم دیه آن است.
پیشینه
در گذشته ماده 393 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)، در این خصوص وضع شده بود.1425040
نکات توضیحی تفسیری دکترین
برخی از حقوقدانان بیان نموده اند که سست شدن لب ها موجب دو ثلث دیه است، چرا که این امر به منزله از بین بردن احساس لب ها و در واقع فلج کردن آن ها می باشد،1425036 اما سست شدن یکی از لب های بالا یا پایین موجب دو سوم دیه همان لب یعنی دو سوم نصف دیه است.712432همچنین اگر بخشی از دیه به طور کامل فلج یا سست شود، میزان دیه با نسبت دیه کل آن که ثلث دیه است، پرداخت می شود.712452 بر این اساس صدمه ای که منجر به سست شدن لب ها می شود را موجب دیه ای معادل 66 نفر شتر دانسته اند.1928264گروهی نیز در خصوص سست شدن لب ها معتقد به پرداخت دیه کامل هستند.712444
دو سوم دیه کامل را برابر با 666/66 دینار دانسته اند.671252
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
ماده فوق را منطبق با نظر مشهور فقها دانسته اند که منطبق بر قاعده کلی مبنی بر لزوم پرداخت دو سوم دیه عضو در فرض فلج شدن آن عضو است،2500300 لذا چنانچه به موجب جنایت وارده بر لب ها ، اعصاب آن ها دچار آسیب شده و سست شود، احتیاط آن است که دو سوم دیه پرداخت گردد، همچنین قطع لب فلج نیز موجب پرداخت ثلث دیه می شود.4179940 اما گروهی از فقها معتقدند فلج شدن لب ها از آن جایی که موجب از بین رفتن منافع آن ها است، موجب دیه کامل می باشد،4989592 این نظر بیشتر منطبق با دیدگاه فقهای قدیمی تر است.2622804