ماده ۱۴۱ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (added Category:رفرنس using HotCat) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
مقصود از دستور موردی، دستور ناظر بر موارد خاص است. این امر از طریق تصریح موضوع تفتیش، زمان، مکان و دفعات ورود و نیز نشانی محل مورد تفتیش به عمل می آید. لذا صدور دستور های کلی در این خصوص ممنوع است.4680696 | مقصود از دستور موردی، دستور ناظر بر موارد خاص است. این امر از طریق تصریح موضوع تفتیش، زمان، مکان و دفعات ورود و نیز نشانی محل مورد تفتیش به عمل می آید. لذا صدور دستور های کلی در این خصوص ممنوع است.4680696 | ||
[[رده:رفرنس]] | |||
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۶
دستور مقام قضائي براي ورود به منازل ، اماكن بسته و تعطيل ، تحت هر عنوان بايد موردي باشد و موضوعي كه تفتيش براي آن صورت مي گيرد ، زمان ، دفعات ورود ، اموال ، اماكن و نشاني آنها به صراحت مشخص شود . ضابطان مكلفند ضمن رعايت دستورهاي مقام قضائي ، كيفيت تفتيش و بازرسي و نتيجه را در صورتمجلس تنظيم كرده ، آن را به امضاء يا اثر انگشت متصرف برسانند و مراتب را حداكثر ظرف بيست و چهار ساعت به مقام قضائي اعلام كنند .
توضیح واژگان
مقصود از دستور موردی، دستور ناظر بر موارد خاص است. این امر از طریق تصریح موضوع تفتیش، زمان، مکان و دفعات ورود و نیز نشانی محل مورد تفتیش به عمل می آید. لذا صدور دستور های کلی در این خصوص ممنوع است.4680696