ماده ۱۴۱ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۴۱ قانون آیین دادرسی کیفری: دستور مقام قضائی برای ورود به منازل، اماکن بسته و تعطیل، تحت هر عنوان باید موردی باشد و موضوعی که تفتیش برای آن صورت می‌گیرد، زمان، دفعات ورود، اموال، اماکن و نشانی آنها به صراحت مشخص شود. ضابطان مکلفند ضمن رعایت دستورهای مقام قضائی، کیفیت تفتیش و بازرسی و نتیجه را در صورتمجلس تنظیم کرده، آن را به امضاء یا اثر انگشت متصرف برسانند و مراتب را حداکثر ظرف بیست و چهار ساعت به مقام قضائی اعلام کنند.

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین ماده 141 قانون آیین دادرسی کیفری

مقصود از دستور موردی، دستور ناظر بر موارد خاص است. این امر از طریق تصریح موضوع تفتیش، زمان، مکان و دفعات ورود و نیز نشانی محل مورد تفتیش به عمل می‌آید؛ لذا صدور دستورهای کلی در این خصوص ممنوع است.[۱]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 141 قانون آیین دادرسی کیفری

  1. دستور مقام قضائی برای ورود به منازل و اماکن باید موردی و مشخص باشد.
  2. موضوعی که تفتیش برای آن صورت می‌گیرد باید به صراحت مشخص گردد.
  3. زمان و دفعات ورود باید به وضوح تعیین شوند.
  4. اموال و اماکن و نشانی آنها باید معین باشد.
  5. ضابطان موظف به رعایت دستورهای مقام قضائی هستند.
  6. کیفیت تفتیش و بازرسی باید در صورت‌مجلس درج شود.
  7. صورت‌مجلس باید به امضاء یا اثر انگشت متصرف برسد.
  8. نتیجه تفتیش باید حداکثر ظرف ۲۴ ساعت به مقام قضائی اعلام شود.

مقالات مرتبط

دادرسی ترافعی در پرتو بزه دیده شناسی اولیه در حقوق ایران و اسناد بین المللی

منابع

  1. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4680696