ماده ۴۲۶ قانون تجارت

ماده 426 قانون تجارت: اگر در محکمه ثابت شود که معامله به طور صوری یا مسبوق به تبانی بوده است آن معامله خود به خود باطل، عین و منافع مالی که موضوع معامله بوده مسترد و طرف معامله اگر طلبکار شود جزء غرما حصه‌ای خواهد برد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

جهت نامشروع را باید از جمله جهات بطلان معامله دانست.به طور کل عده ای معتقدند مواد 423 الی 426 قانون تجارت ظهور در بطلان دارند. مگر اینکه تقلب در معامله وجود نداشته باشد که در صورت اخیر باید معامله را موقوف به اجازه طلبکاران دانست.بنابراین اگر معاملات موضوع ماده 424 دارای شرایط موضوع این ماده باشند، باید آن معاملات را باطل دانست نه قابل فسخ.8حکم ماده فوق نیز بیانگر حالتی است که معاملات به صور کلی باطل بوده باشد. در این شرایط طرف معامله نمی تواند حتی بهای پرداختی را به طور کامل دریافت کند .بلکه نسبت به قیمت معامله مانند یک طلبکار معمولی تلقی شده و داخل در غرما خواهدبود.ماده فوق از مواردی است که به موجب آن پس از احراز بطلان معامله لازم است طرفین اصل عوضین و نیز منافع مال را به یکدیگر مسترد دارند.پس هرگاه حکم به بطلان یک معامله داده شود، طرف معامله ای که دعوی به طرفیت او اقامه می شود باید عین و منافع مال را مسترد داشته و اگر هم پولی پرداخته است، داخل در غرما حصه ای دریافت می دارد.

رویه قضایی

به موجب نظر کمیسیون در یکی از نشست های قضایی، آثار توقف از تاریخ صدور حکم ورشکستگی از سوی دادگاه صالح حقوقی با اعلان تاریخ توقف شروع می شود.